12-Karmaşa

14 2 2
                                    


        
             >>>>>>>>>>  🌙  <<<<<<<<<<

Gözlerimi yavaşça açtım, etrafı bulanık görüyordum.
Başımı yana çevirdiğimde koluma bir serum takılı olduğunu gördüm.
Yattığım yerden yavaşça doğrulacağım sırada karnımda kesin bir acı hissetmem ile inledim. Ardından yan koltukta uyuyan Ayaz uyanmıştı.
Oradan olduğunu daha yeni görüyordum.
Beni mi beklemişti?
Ayaz uykulu bir sesle konuşmaya başladı.

- Hareket etme. Kesik biraz derin olmuş sarmamız gerekti.

Hiç konuşmadım. Karnımdaki acının geçmesini bekledim.
Ardından geri başımı yastığa koyarak tavanı izlemeye başladım.
Ayaz yavaşça yanıma gelip yatağın kenarına oturdu.

- Hey bir sorun mu var?

Aklıma onunla dün yaşadığımız olay gelmişti. Beni öptüğü anı aklımdan bir türlü çıkartamıyordum.

- Hayır sadece...

- Sadece ne?

Bunu söylemekte tereddütlü kalmıştım ama yinede söyledim.

- Aklım dün ki olayda.

- Merak etmene gerek yok. Erdem ve bir
kaç adamını göz altına aldık.
Asistan da göz altında ama sen konuşsan ağzını açacak gibi.

Dudağımın kenarı memnun bir şekilde yukarıya kıvrıldı.

- Tabi ki. Nalan beni baya özlemiştir.

- Dün kadına yaşatmadığın kalmamış.

- Hak etti ama. Mükemmel yüzüme çantasını geçirdi.

Ayaz bir kahkaha attı. Gülümsediği zaman yanağında benim ki gibi olan gamzesi belirginleşiyordu.
Ayaz ayağa kalkıp uykulu bir şekilde bir şeyler mırıldanıp koltuğa bıraktı kendini.

- Ayaz sen dün hiç uyudun mu?

Ayaz biraz düşündü ardından cevapladı.

- Dürüst olmak gerekirse sadece 2 saat uyudum.

- Neden?
Bana baktı ve gözleri korkuya büründü.

- Sana bir şey olacak diye uyuyamadım.
Olay yerinde bayıldığın zaman çok korktum. Hatta bir ara sinir krizi geçirdiğim bile söylenebilir.

- Benim yüzümden uyumadın ve o yüzden yorgunsun.

- Evet senin suçun olduğu için telafi etmen gerekecek.

- Nasıl telafi edeceğim?

Ayaz ayağa kalkıp yanıma geldi.
Yatağın kenarına oturup beni yavaşça kucağına alıp biraz yana yatırdı.
Dokunuşu bile donup kalmama neden oluyordu.
Sonra da yanıma uzandı. Başını yastığa koydu ve ellerini canımı acıtmayacak şekilde belime doladı. Ardından gözlerini kapatarak saçlarımın kokusunu içine çekmeye başladı.
Tabi ki ben ne yaptım?
Donup kaldım.
Sıcak basmıştı.
Hem de çok.
Acaba bir bizi böyle bassa ne düşünürdü.
Hayali bile rezalet.

- Ayaz uyudun mu?

- Evet uyudum.

Verdiği cevaba kıkırdarken bir soru sordu.

- Yanında olmamdan rahatsız oldun mu?

- Olmadım ama biri bizi böyle görse pek hoş olmaz.

- Öyle mi?

- Y... yani öyle.

Ardından odanın kapısı çalındı.

- Ayaz çabuk kalk bak biri geldi!

Karanlıktaki ışıkHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin