Ik weet niet wat wij nog zijn,
Waarschijnlijk niets, en anders iets klein.
Er is al veel gebeurd,
Maar ik heb er nog niet over gezeurd.
Mijn ouders weten nog altijd van niets,
Omdat mezelf nog steeds afvraag, zijn we iets?
Ik mis je wel, al een tijdje,
Ik heb alles gezet op een rijtje,
En ik weet nu dat ik je leuk vind,
Maar ik weet ook dat liefde verblindt.
Dus ik hou het voorlopig nog voor mezelf,
Voor ik het allemaal bederf.
Niemand weet ervan,
En dat ga ik houden zolang dat maar kan
Normaal zie ik je binnenkort weer,
Ook al weten we beiden nog niet wanneer.
Ik hoop dit weekend, maar dat zou morgen al zijn,
En die kans is heel erg klein.
Maar ik ga je weer zien,
Na bijna een week of tien.
Ik weet niet wat we gaan doen,
Zolang de sfeer hetzelfde is als toen,
Maakt dat allemaal niets uit voor mij,
Als we elkaar weer zien, ben ik al meer dan blij.
Ik ga je misschien een knuffel geven, misschien,
Het maakt me niet uit, als we elkaar maar weer gaan zien.
JE LEEST
Poëzie
PoetryMijn eerste gedichtenbundel Onderwerpen: Liefde(sverdriet), ups and downs, en willekeurige dingen die ik meemaak in mijn leven. Side note: mijn leven is niet zo dramatisch als mijn gedichten doen blijken, ik ben gewoon dramatich.
