Ik weet niet of ik het nog aankan,
Al de pijn, het blijft, hoe vaak ik me ook verman.
Niemand die het ziet, niemand die het weet,
Niemand die merkt hoe ik vastzit in zijn beet.
Ik wil het niet meer, ik kan het niet meer,
Ik wil het vergeten, maar iedere keer weet ik het weer.
Hoe ik steeds maar wegzak in de verstikkende pijn,
Hoe die zowel controle heeft over mijn mentaal als mijn fysiek welzijn.
Ik kan het niet meer aan,
Ik kan het duister niet langer weerstaan.
Niemand houdt me tegen,
Dus waarom zou ik overwegen,
Om in het licht te blijven,
Als iedereen van me blijft wegdrijven?
JE LEEST
Poëzie
PoëzieMijn eerste gedichtenbundel Onderwerpen: Liefde(sverdriet), ups and downs, en willekeurige dingen die ik meemaak in mijn leven. Side note: mijn leven is niet zo dramatisch als mijn gedichten doen blijken, ik ben gewoon dramatich.
