Acı çektiğimi sanıyorlar. Ama yanılıyorlar. Onlara acını ben tattıracaktım...
Uyandığımda etrafa baktım. Darian yatağında değildi. Ayağa kalkıp etrafa bakınmaya devam ettim. Revirden çıktım.
Odaya gidip kapıyı açtım. Kitap okuyordu. Koltuğun arkasına doğru ilerledim. "Neden beni kaldırmadın?!" dedim aniden. Sesimi duyunca irkildi. Arkasını döndüğünde dudağının kenarı kıvrıldı.
"Ne bileyim... Çok tatlı uyuyordun. Kıyamadım. Sonuçta bütün gece başımda durdun." dedi. "Peki... Daha iyi misin?" diye sordum. "Ah... Evet, evet kesinlikle daha iyiyim." dedi. Kitabı sehpaya koyup ayağa kalktı. Ve gözlerimin içine baktı. "Teşekkür ederim Nora. Her şey için minnettarım." dedi. Ardından dudaklarıma baktı. "Rica ederim. Sende aynısını bana yapmıştın." Biraz bekledim.
"Ha! Bu arada sana rövanş teklif ediyorum. Geçen sefer beni yendin hala hazm edemedim güzelim." dedi sırıtarak. Karşılık verdim. "Sen bu kolla beni yeniceksin? Güleyim bari!" dedi kendimden emin şekilde. "Tabii ki yenerim! Beni hafife alma Kelebeğim." "O zaman dövüş odasına doğru yol alalım." dedim. Kapıyı açıp başını öne eğerek "Bayanlar önden..." dedi.
Dövüş odasında bir çok alet vardı. Ama bunlar insan vücuduna zarar vermezdi. Bir nevi oyuncak diye biliriz.
İkimizde dövüş için yer aldık. "Canını acıtırsam söyle, tamam mı?" dedim sırıtarak. "Merak etme Nora, söylerim." İlk saldırıyı onun yapmasına izin verdim. Üzerime doğru atılınca geri çekildim. Doğruca yere yapıştı. Ayağa kalktı ve yumruk atmaya başladı. Adeta yumruklar gökde uçuşuyordu. Bir tane yumruğu tam suratıma denk gelmişti. Artık harakete geçmeliydim. Bir tane daha yumruk atıcaktı ki eğildim ve arkasına geçtim. Yumruk attığı elimi tuttum. Gülerek "Galiba fazla zorlamayalım ne dersin?" "Ah Nora... Çok sabırsızsın." dedi. Elimi tuttuğu gibi adeta beni takla attırarak önüne getirdi. Ve gülümsedi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Şöyle bir şey düşünün.)
Sonra belimi kavradı. "Galiba berabere kaldık." dedi. Kıkırdadım. "Sen öyle san!" dedidiğim gibi yüzüne bir yumruk attım. Geriye doğru sendeledi. "İnsanları bu kadar hafife alma Darian. Onlar her şeyi yapabilecek güçteler..." dedim. Kahkaha attı. "Beni şaşırtmadın Nora. Senden de bunu beklerdim Küçük Kelebek." "Şimdi bu kadar dövüş yeter. Can güvenliğin için..." dedim. "Nasıl istersen Nora."
🤍
"WoW! Demek erkek arkadaş yaptın!" diye bağırdı Ariana. "Bağırma! Hem ne erkek arkadaşı?! Hem ben sana 'erkek arkadaşım var' defim mi!? Demedim! Kafandan salak-salak senaryolar kurma lütfen." diye çıkıştım ona. "Ah... Çok alıngansın tatlım. Ama nasıl istersen öyle düşün." Biraz bekledi. Ardından cilveli bir bakış attı. "Ee... Çoçuk yakışıklı mı?" "Ariana!" diye bağırdım. Ben ayağa kalkınca hızla koşdu. "Bilemiyorum artık aşık mı oldun yada..." sözünü bitirmeden kafasına bir yastık attım.
