OakMarian Gods

Chapter 04: Young Traveler

Chapter 04: Young Traveler

Lake's Point Of View

The Rage Wolf looked everywhere nang mamalayan nitong isang afterimage lang ang nahuli ng kagat niya.

It started snarling while walking cautiously around it.

Habang ako naman ay nakasandal sa isang puno at hindi gumagalaw.

I analyzed the map and where I am located at. And discovered that If I'm going to run south now, ilang kilometro rin ang layo bago ako makalabas sa gubat.

Ito lang ang pinakamalapit na direksyong pwede kong labasan sa Rage Wood. I don't have time to think twice.

I need to get out of here as soon as possible.

But then, another tree trunk came flying towards me from behind. And in a speed of lightning, na-kalbo ang mga punong nasagi ng atakeng iyon maliban sa akin na maswerteng nakayuko agad.

Napansin ko rin ang Rage Wolf, ten meters ang layo mula sa akin ngayon. Diretso sa akin ang titig at mabilis na muli na namang sumugod.

"Tsk!" I ran south without hesitation. Bahala na.  If I die here, wag naman sana akong ma-respawn sa same spot na ito. I want to start the game a peaceful way possible. I want to fight slimes not Lv. 50 Rage Wolf, dammit!

It's gaining distance between us. Napakabilis nito pero hindi rin naman ako pwedeng magpatalo na lang.

It's terrifying yet exciting.

I want to win no matter how impossible it might be.

Hanggang sa magkabitak na ang lupa tuwing naiiwan ito ng mga paa ko, just like the wolf was doing. It's gaining speed but so as me.

It growled angrily dahil tila hindi pa rin nito ako mahabol-habol. Sumuot ako sa makikitid na daanan without reducing my speed.

Iniiwasan ang bawat tinik na pwedeng humarang but the wolf couldn't do it. It's only goal was to hunt me down. Not avoid dangers around it. Ito ang nag-iisang kahinaang nakikita ko sa kanya.

Halos kalahating kilometro na lang ang distansya ko mula sa bukana ng gubat. Hope was almost at reach. When the Rage Wolf suddenly catches up behind me.

"No way!" I whispered in horror. When the wolf along with its run launch a clas slam to my head, but fortunately, glitch cooldown was complete kaya't naka-gain ako ng advance seven meters ahead sa pagtakbo bago nito nadurog sa daan ang afterimage ko sa likuran.

Mas binilisan ko ang pagtakbo. Hanggang sa mahinto nang mamalayan kong isang bangin pala ang parteng bukana ng gubat na ito.

The terrain from the map was too hard to read. Hindi ko alam na mas mahirap palang makatakas dito kesa ang makipaglaban sa monsters.

Then, nabuo ang plano sa utak ko. Just like the hectic situation. No room for hesitations kaya't lumapit pa ako sa pinakadulo ng bangin. Humarap sa gubat kung saan nakikita ko na ang hindi mapigilang tumatakbo na Rage Wolf.

No harm if I try. Isa pa, ito na lang ang nag-iisang option meron ako.

I ran towards it.

At nang halos isang metro ang distansya namin, I rotated my body back, facing the cliff's end at doon ulit mas mabilis na tinuloy ang pagtakbo.

It almost caught me by its fangs habang sinusundan pa rin ako sa mabibilis na pagtakbo.

Hanggang sa makatalon ako sa bangin at gano'n din naman siya habang nakanganga at walang ibang iniisip kundi ang kainin ako. Since the trees are blinding its eyes from the cliff side, tsaka lamang nito napagtanto ang isang maling desisyon na ginawa niya nang pareho na kaming bumabagsak paibaba.