İntikamın Fısıltısı

~Sürpriz Rakip~

"Anne!"

Annem alevlerin içine yavaş yavaş gidiyordu.

"Anne, dur!"

"Yanıcaksın gitme!"

Annem beni sanki duymuyordu. Her adım attığında ateşe daha da yaklaşıyordu.

"Dur!"

"Yalvarırım dur!"

Dinlemedi ateşin içine ilk adımını attı. İlk önce elbisesinin uçları ve ayakları tutuştu, bana döndü. Gülümsedi.

"Anne!"

Dakikalar içinde annem yandı ve kül oldu. Dilim tutuldu. Göz yaşlarımı tutamadım. Dizimin bağları çözüldü. Göğsüm sanki eziliyorcasına sıkıştı ve yere yığıldım, gözlerim karardı.

Çığlık atarak uyandım. Kan ter içinde kalmış, nefes nefeseydim. Etrafıma baktığımda onun sadece bir rüya olduğunu anladım. Derin bir nefes aldım ve kendimi yatağa geri bıraktım. Ancak garip hissediyordum bir şeyler farklıydı.

"Bi dk"

Tekrar yatakta doğruldum. Etrafımı inceledim. Burası benim odam değildi. Başka bir odadaydım ve kıyafetlerim farklıydı.

"Burası benim odam değil."

Hemen ardından içeri bir adam girdi koşarak. Bu yüz tanıdıktı. Daha dikkatli baktığımda onun Asil Pusat olduğunu anladım.

Asil:"İyi misin?"

"Evet de ben neden buradayım?"

Asil:"Denizin ortasında donarak boğulmana izin mi verseydim?"

"Hayır da neyse sağol"

Ayağa kalkmaya çalıştım ancak canım yanmıştı. Yüzümü buruşturdum. Asil Pusat hemen yanıma geldi. Kolumdan tuttu ve beni yatağa geri oturttu.

Asil:"Zorlama kendini."

"Giderdim aslında."

Camdan baktım ve buranın tamamen denizle çevrili bir yer olduğunu, tek ulaşım yolunun deniz olduğunu anladım.

"Gidemezmişim"

Asil:"Karada olsak yine gidemezsin zaten bu halde."

"Zorlanırdım ama kendi başımın çaresine bakabilirim."

Asil:"Bakamazsın"

"Bakabilirim."

Asil:"İnat."

"Benimle inatlaşma kaybedersin."

Asil:"Eminim öyle olur."

Asil:" Sesini duydum da odaya geldim. Sanırım kabus gördün."

Masada duran sürehiden bir bardak su doldurup uzattı.

"Teşekkür ederim."

Asil:"Rica ederim."

"Evet, kabus gördüm."

Asil:"Ne gördün."

"Sadece bir kabustu işte boşver."

Asil:"Sanırım senin için önemli bir şey gördün."

"Ne alaka."

Asil:"Anlatmak istemediğine göre."

"Evet, önemli...çok önemli."

Asil:"Anladım."

"Annem."

Asil:"Anneni mi gördün."