İntikamın Fısıltısı

~Freyja~

Asil ile birlikte Ece'nin odasından çıktık.

"Çok tatlı bir kadın."

Asil:"Seviyorsun galiba."

"Evet, kısa süre önce tanıştık ama şimdiden onu çok sevdim."

Asil:"Ne güzel."

"Artık güvende ve iyi hissettiği için mutluyum."

Asil:"Senin sayende."

"Kim olsa yapardı."

Asil:"Hayır Gizem. Kimse böyle bir iyilik yapmaz kimseye. Ama sen... Sen yaparsın."

Asil'e döndüm ve bana hayran hayran bakan gözleriyle birleşti bakışlarım.

"Sıradan bir iyilikti benim için."

Asil:"Hep böyle sıradan iyilikler yapar mısın tanımadığın insanlara?"

"Ben kadınlara, çocuklara ve masum olan tüm insanları korur ve yardım ederim Asil."

Asil:"Çok harikasın."

A-Bu kadının korumacı ve cesur oluşunu seviyordum. Beni etkiliyordu.

"Her zamanki halim canım."

Dedim ve Asil'e göz kırptım. Asil yarım ağız sırıttı.

Asil:"İyi iyi sevdim."

Asil ile hastanenin bahçesinde yürümeye devam ediyorduk. Bir süre sonra bize doğru hızla koşan Mina'yı gördüm. Ağlıyordu, neden ağlıyordu?

Mina:"A-abla."

"Sakin ol. Ne oldu?"

Mina:"A-a-"

"Ne oldu Mina? Endişlendirme beni."

Mina:"A-annem."

"Ne oldu anneme?"

Anneme bir şey olmuş olmalıydı. Ancak yanılıyor olmak için dua ediyordum.

Mina:"Fenalaştı."

Mina'nın ağzından yarım yamalak çıkan o kelimeyi kahretsin ki anlamıştım. Tanrı duamı kabul etmemişti. Yine tüm vücudum saniyeler içinde stres ve endişeyle buz gibi oldu.

"Nerde!?"

Mina:"Parkta abla."

Mina annemin yerini söyler söylemez oraya doğru koşmaya başladım. Mian arkada Asil'in yanında kalmıştı.

Asil:"Gizem!"

Asil'in seslenişlerine aldırış etmedim ve koşmaya devam ettim.

Mina:"A-abla beni b-bekle!"

Mina hala çok kötü ağlıyordu. Ancak şuan yapmam gereken tek şey annemi bulmaktı.
_______________________________________

Asil:"Sakin ol Mina."

Mina:"Asil abi annem."

Asil:"Şşş bir şey olmayacak annene."

Mina:"O-olmaz demi."

Asil:"Evet, olmaz."

Mina:"Olmasın n-nolur."

Asil:"Ablan doktor amcaları çağırmaya gitti. Anneni iyileştirecekler tamam mı?"

Mina:"Canı acımaz demi."

A-Elimle Mina'nın göz yaşlarını sildim.

Asil:"Acımaz küçük."

Mina:"T-tamam o zaman."

A-O kadar çok ağlamıştı ki gözleri kıpkırmızı olmuş, hıçkırık tutmuştu.