Pek çok zaman insan denen mahlukun dili tüm sergüzeştlerini tek nefeste anlatabilecek kadar kabiliyetlidir. Fakat bu zamanların bazısı vardır ki her türlü mahlukun diline gasp eder. Anlaşılmak suretiyle birkaç laf etmek isteseniz diliniz tutulur. Sebeptir ki, küremiz, yok olmak emeliyle aciz mahlukların eline düşmüştür ve yine yok olmak emeliyle anlaşmazlıkların doğurduğu savaş durumlarına ihtiyaç duymaktadır. Şüphe yoktur ki alçakça, haince bir yok oluş yoludur bu.
Yıllar yılı öncesinden ve yıllar yılı sonrasından zamanın bağdaştığını düşündüğüm bu yerde, yalnız başıma, talihimin bana oynayacağı tüm oyunları büyük bir teslimiyetle beklemekteyim. Teslimiyet, şahsıma ziyadesiyle ters düşen bir boyun eğiş olsa da kör talihin insana neler yaptıracağı şaşılır şeydir. Ben, elime geçmiş her fırsatta bu anlara şaşırmakla meşgulümdür. Meşguliyetimin ana sebebi ise artık aynaya baktığımda dahi kendimi tanıyamamamdır.
Savrulup durduğum bu ıssız uçurumlarda ruhumun hırçınlığını, mütemadiyen olan yüzümün güzelliğini kaybetmiş bulunmaktayım. Aynada gördüğüm yansıma artık kazayakları belirginleşmiş, alnındaki kırışıklıklara yaşanmışlık dolmuş, dudağının kenarları artık gülmemekten olsa gerek dümdüz olmuş, sol şakağından yanağına kadar gelmiş bir bıçak yarasıyla hayatın her türlü sillesini yemiş, ölse herhalde kimsesizler mezarlığına gömülecek yahut kurda kuşa yem olacak -ki bu ihtimal bir mezarlığa gömülüp rahatça uyuma ihtimalimden daha yüksektir- bir meczup -evet, bu ismi yolculuklarım sırasında edindim- halini almışımdır.
Hayatıma hayat demek, tam bir lafıgüzaftır. İsyanımdan değildir fakat baktığımda insan denen mahlukun en aşağılığının bile benden daha insanca yaşadığını, hiç değilse bile yüreğinin benden daha büyük sevinçlerle dolu olduğunu fark etmişimdir. Hayat bu, kocaman bir boşluktan ibaret. Aslî hayat öteki dünyada başlar derler. Fakat eminim ki benim bu kürede yaptığım tek iyi iş de zannımca kimseye dokunmadan yaşamaktır. O sebepten asıl cehennemimim öteki dünyada başlayacağına kanaat getirmişimdir. Bir bakarsın günün birinde insanca yaşamaya başlayacağım bir sabaha uyanır, bir büyük sevince kabil olurum. Kim bilir?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
LALANİ (+18)
Romance"Bir şansın olsa yine böyle mi yapardın kızım?" Lâl hakimin dudaklarından çıkan her kelimeyi büyük bir boşvermişlikle dinliyordu. Hakim sorusunu tekrar sordu. "Evet Hakim Bey. Bir şansım olsa tekrar öğretmen olurdum." Hakim memnuniyetsizlik ve yıl...
