"ဒီမှာအိပ်မယ်လို့တော့မပြောနဲ့နော်။ပြီးတော့ပိုင်စိုးပိုင်နက်နဲ့မောင်လို့ခေါ်နေတာတွေတော်တော့"
"အင်းပါ မကြိုက်ရင်မခေါ်တော့ပါဘူး"
"အင်း"
"တို့ကိုဒီတစ်ညတော့ပေးအိပ်ပါ။ သိတဲ့အတိုင်းအိမ်က
အမေနဲ့ရန်ဖြစ်လာတာ။ မမကလည်းသူ့သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ထင်တယ် နော် ကျေးဇူးပြုပြီးယောင်း"
သနားဖို့ကောင်းတဲ့မျက်၀န်းတွေနဲ့ကြည့်လာတာကတော့
သနားတတ်မှန်းသိလို့အနိုင်ယူပုံကြနေပါရောလား အစ်မ
"ငယ်ငယ်ထဲကနေ အခုချိန်ထိ အန်တီနဲ့ပဲရန်ဖြစ်နေတာပဲလား ။ ဒီမှာတစ်ခြားချယ်သူမရှိနေခဲ့ရင်ဘယ်လိုလုပ်မလဲ"
ဆူနေတဲ့လေသံနဲ့ဆိုပေမဲ့ စိတ်ပူပုံပေါက်နေတာပဲ
၀မ်းနည်းတဲ့မျက်နှာလေးနဲ့အောက်ကိုငုံ့ကိုသာငုံ့ကြည့်နေတဲ့ အစ်မကိုဘယ်လိုဆက်ပြီးဆက်ဆံပေးရမှာလဲ
"တော်ပြီ အိပ်တော့။ ချယ်ကဟိုဘက်အခန်းမှာ..."
"တို့နဲ့အိပ်ပေးပါ ကြောက်တယ်"
မူးနေရင်အရင်ကလိုပဲထိန်းရခက်နေတုန်းပဲ
"ဒါပေမဲ့...."
"Please....?"
"အင်းအင်း"
မတတ်နိုင်တဲ့အဆုံးတော့ခေါင်းညိမ့်ရမှာပဲမလား
မချစ်ပါဘူး ဂရုမစိုက်ပါဘူးလို့တော့ညာမရပေမဲ့
တစ်ချို့အရာတွေကအရင်ကလိုပြန်လုပ်လည်း အရင်ကခံစားချက်တွေမှပြန်မရနိုင်တော့ပဲ.....
Back to >
အဖြေပေးဖို့နေ့တိုင်းရစ်နေတဲ့ကလေးပုံသံနဲ့အစ်မပဲ
သူ့ကိုဒီလိုပုံစံလေးဖြစ်လိမ့်မယ်လို့တောင်စိတ်ကူးမယဥ်ရဲဘူးနောက်ပြီး အချစ်ဦးဖြစ်လာမဲ့လူဆိုတော့စဥ်းစားနေမိတယ်။ တိုင်ပင်ရအောင်လည်း ရင်းနှီးတာဘယ်သူမှအနားမှာမရှိဘူး သေချာပေါက်အနားမှာဆုတ်ကိုင်စရာ
သူတစ်ယောက်တည်းရှိနေတာပဲ
*အဖြေမပေးရင် မ ကမအိပ်တော့ဘူးနော်*
*ဟာ အဲ့လိုကြီးမဆိုးပါနဲ့*
*ဆိုးမှာပဲ ပေးပါနော် လိမ္မာပါတယ်*
*ပေးမယ်*
YOU ARE READING
ɴᴇᴠᴇʀ ᴇɴᴅɪɴɢ
Romanceအနီးဆုံးမှာနေချင်တယ် အနီးဆုံးမှာမှ မနေရရင် အ၀ေးဆုံးကအကောင်းဆုံးပဲဖြစ်မယ်ထင်တယ်ဂျိန်း။
