Gerçek Ailem Mi?

-6-

  Arabayı çalıştırmamla abimin koşarak arabaya doğru gelmesi bir oldu. Yan koltuğumda ki kapıyı açtı ve az nefeslendi.

  Nefesini düzene sokunca endişeyle "Birşey mi oldu abi? Babama mi birşey oldu? Neden koşuyorsun?"dedim. 

  Elindeki küçük poşeti yan koltuğa koydu ve bana geri döndü. "Yok abicim. Birşey olmadım. Babam da iyi. Sadece ilaçlarını unutmuşsun. Ne olur ne olmaz."dedi ve birşey dememe kalmadan anlımadan öpüp gitti.

  Kafamı iki yana salladım ve önüme geri dönüp arabayı çalıştırdım.

  Bir pastane de arabayı durdurudum ve arabadan indim. Sonuçta eli boş gidemezdim değil mi?

  Ne sevdiklerini bilmediğim için iki zıt tatlı almıştım. 1 kilo sütlü baklava, 1 kilo fındıklı ve cevizli karışık baklava almıştım. Kürt oldukları için kalabalıklardı heralde.

  Yanlız bu durumda sende kürt oluyorsun.

  Ee, ne olmuş yani kürtsem?

  Iıı, türk askeri olduğun için birşey demezler mi?

  Demezler de, dedirtmem de.

  Arabama geri binip yola devam ettim.

  Varmıştım. Büyük bir konak'tı. Dışarısı loş bir ışıkla harika gözüküyordu. Vay be, ne evler varmış hayatta.

  Ev mi?

  Ha, pardon gökdelen mi diyeyim Naciye.

  Şu ismi bir değiştirsen. Bak güzelim dünya da bin bir isim var gelmiş en sevmediğimi seçmişsin. (Bu ada sahip olanlar üstüne alınmasın lütfen.)

  Bence gayet güzel.

  İç sesimin söylenmelerini kulak asmayıp arabadan indim. Yan koltuktan da bıraktığım tatlıyı, çantamı ve ilaçlarımı aldım. İlaçları görmesinler diye çantama koydum ve arabamı kitleyip ev- pardon konak'a ilerledim.

  Konak resmen 'BENİM İÇİM DE ANCA KÜRTLER YAŞAR.'diye bağrıyordu. Konağın tokmağına üç kez vurdum ve açılmasını bekledim.

  İki dakika kadar kapı açılmayınca tam tekrar vuruyordum ki biyo anne kapıyı açtı. Gülümsedi ve "Hoşgeldin kızım."dedi. Ben de gülümsedim ve "Hoşbuldum Hilal hanım."dedim.

  Biyo anne kenarı çekildi ve "Buyur içeri geç kızım."dedi. Gözleri elimdeki tatlıya kaydı. Sonra "Kızım ne gerek vardı. Ver elinden alıyım. Hiç haber de vermiyon."dedi ve öne atıldı. Bende tatlıyı ona verdim. Biyo anne "Gel içeriyi gösteriyim kızım sana."dedi ve poşeti bir çalışana verip. Bende konağa girdim. Biyo anne kapıyı kapatıp önümden ilerledi. Bende onu takip ettim.

  Bu arada konağın içi cillop gibi MaşAllah. Bal dök yala kızım. Böyle aileyi bok bulursun sen.

  Sen sus be. Benim yeterince param var. Ben insanların parasına değil kişiliğine bakarım.

  Biyo anne durunca bende durdum. Etraftan gözlerimi çekip önüme baktığımda 'Bu kadar çocuk bu kadından çıkmadı değil mi?' diye düşündüm. Ama hepsi birbirine bencediğine göre hepsi bu kadından çıkmıştı. Sanki doğurdukça durmayıp yenisini yapmışlar amk. Bu ne? Evet araştırdım da sadece terör ile bağlantıları olup olmadığına baktım.

  Biyo anne "Hadi kızım. Geç otur, ben sizi tanıştırıyım."dedi ve beni içeri doğru itekledi. Bende birşey demeden boş gördüğüm tekli koltuğa oturdum. Biyo anne de biyo babanın yanına oturunca herkes birbirine bakmaya başladı.