O Gitti Ben Geldim

1. Bölüm "Dur"

~NESRİN

O yanımda, bana sarılmış, herşeyin geçtiğini söylüyor. Yaptığı şeylerin bir amacı olduğunu ,mecbur kaldığını anlatıyor. Özür di..
"Nesrin kalk artık, 8 derstir uyuyorsun."
Rüyaymış gerçek gibiydi.

"Kulağımı çınlatacak kadar bağırmana gerek yoktu."

"Zil çaldı , okul bitti. Sen hâlâ uyuyorsun."

"Bağırma kalktım." Çantamı toplamaya başladım.

"Biraz hızlı ol"

"Sevgi, benden ne istiyorsun?"

"Kanka Sevgi haklı, herkes çıktı. Sadece biz kaldık, İstiklal Marşı var, geç kalınca hoca kızıyor."

"Tamam Yasemin, bitti işim, yürüyün!" Hızla okul bahçesine indik. İstiklal Marşı okundu ve okuldan çıktık.

Kızlar kendi aralarında konuşuyorlar, ne dediklerini duymuyorum. Bazı anılar canlanıyor beynimin içinde, ne kadar silmek istesemde silinmiyor. Rüyalarımda bile rahat vermiyor. Bazı geceler uyuyamıyorum.
Herkes kendine bak, bir hobi edin, kalabalığa karış diyor. Söylemek kolay geliyor. Yaşamadıkları her şey için yorum yapabiliyorlar.

Bir anda biri iki omzumuda tutup beni sağa doğru çekti.

"Nesrin ölmek mi istiyorsun? Araba çarpıyordu. Dikkat et! Kendine gel artık, kaç gündür ruh gibi geziyorsun."

"Ölmediğime göre sorun yok Yasemin büyütme." Evime gitmek için ayrılacağım o sokağa geldik

"Nesrin..."

"İyiyim ben, merak etme. Hadi görüşürüz."
Konuşmasına izin vermeden yanından geçip ilerlemeye başladım. Hızlı adımlarla eve geldim. Evde kimse yoktu. Uykum vardı, uyumak istiyordum. Rüyalarım...uyuyamam...
Cebimdeki telefonum titremeye başladı. Elime aldım, Yasemin arıyordu, açtım.

"Bize gelebilir misin? Evde kimse yok,
canım sıkılır benim."

"Hiç halim yok Sevgi'yi ara o gelsin."

"Kanka Sevgi annesiyle çarşıya gitti ya hani, okul çıkışında yarı yoldan ayrıldı" Daha yeni fark ediyorum

"Doğru, Elif'i ara o gelsin."

"Nesrin sen iyi misin? Elif okula bile gelmedi bugün, hasta yatıyor."

"Hımm"

"Geliyor musun?"

"Geliyorum." En azından uyumam ve rüya görmem.

"Tamam, hızlı gel!" Dedi ve telefonu kapattı.
Hazırlanıp evden çıktım apartman çıkışından sola doğru üç ya da dört adım atmıştım arkamdan birisi "dur" diye bağırdı.

~EFE

Size de oluyor mu? Birini seviyorsunuz ama o sizi sevmiyor. Belki de varlığınızdan bile haberi yok. Bu çok can yakan cinsten, onu görmeden gününüzü geçiremezsiniz ama o sizin yüzünüze bakmamıştır. Uzaktan sevmek, herkes yapamaz.
Ben de yapamayanlardanım.

Gidip söylemek istiyorum. Yüzüne yüzüne artık beni gör diye haykırmak istiyorum. Seviyorum lan seni ya benimsin ya kara toprağın.

Sonra bir dürtü geliyor ve söylememem gerektiğini fark ediyorum. Söylesem ne değişicek ki sevebilecek mi beni? Hayır. Sadece sevdiğimi bilmiş olacak ve daha fazla kaçacak, onu doyasıya göremicem, bu yüzden söylemiyorum.

Eve gelirken yine onu gördüm. Mutsuz, kafası yaklaşık iki haftadır olduğu gibi yere eğik, kafası dolu, birşey düşünüyor. Ne olduğunu çözemiyorum ve bu beni deli ediyor. Ne yaşadın o güzel gülümsemeni senden alacak kadar? Bugün cuma, eve girecek ve pazartesi sabahına kadar çıkmayacak. Çık be güzelim çık dışarıya da göreyim seni... önceden olsa dışarı çıktığında benim olmadığım nereye gidiyor, kime gülüyor, düşüncesine kapılır kendimi yerdim. Şimdi, gülsün de bana gülmese de olur diyorum. Sevmek buysa eğer, evet seviyorum.