O Gitti Ben Geldim

3. Bölüm "Beni sevme"

~EFE

İnsan tüm duygularına hakim olabilir. Duygusu vardır ama göstermeyebilir. Tek hakim olunamayacak olan travmalarıdır. Tetiklenirse ataktan kaçış yoktur. Bende beni tanımayan birinin önünde atak geçirdim. İçimde bir atak daha geldiğini gösteren o işaret var. Kalbim sıkışıyor, nefesim düzene girmiyor. Sağ elim sol elimin üstüne gidiyor. Nesrin'in gözlerine bakıyordum o da bana bakıyordu sonra elime baktı.

"Güvenmemekte haklıyım. Bırakmamalıydım değil mi?"

"Sadece acıdığı için elim elimin üstünde merak etme."

"Yalan söylediğin belli oluyor gözlerin seni ele veriyor."

"Senin gözlerini hep kahverengi sanıyordum kehribarmış."

"Kimsin sen?" Nefesim daha da daralmaya başladı. Nefesimi düzenlemem için elimi oymam gerektiğinin farkındaydım. Nesrin'e bakmayı kesip elime baktım.

"Tekrar başlayacaksın, yapma." Yapmaya başladım. Nesrin arabadan indi arabanın ön tarafından benim kapıma doğru geldi kapıyı açtı.

"Birşey yapmam gerek sanırım ama yaptığım an unutmalısın." Eğildi bana doğru, iki elimi tuttu. Yukarı doğru kaldırdı, sağ kulağıma yaklaştı ve fısıltıyla konuşmaya başladı.

"Geçti, her ne yaşadıysan o zamanda değiliz. Farklı bir zamandayız. Nefes al Efe." Sen bunu yapınca geçeceğini nereden biliyorsun?

"Nesrin sen..."

"Senden uzaklaştığımda yaşadığın bu anı unut. Beni unut Efe." dedi ve uzaklaştı. Hızla Sevgi'nin olduğu yoldan gitti.

Bunu yapmasını bilen tek kişi var. Nesrin bunu nereden biliyor? Ne düşünmem gerektiğini şaşırdım. Aklımda tonlarca soru var ve cevap alamadıkça deli olma yolunda ilerliyorum.

~NESRİN

Benden uzak durması gereken kişiler daha fazla dibimde bitiyor. Hayat sınavlarını tek tek vermiyor. Hepsini bir anda üstüme atıyor. Ne yapmam gerektiğini şaşırıyorum. Efe tahmin ettiğim kişi, o olmamasını isterdim ama o...

Sevgi ve Ozan'ın yanına geldim.

"Ozan artık gidelim mi?" Ozan bana döndü. Başını yukarı aşağı salladı. Oturduğu yerden kalktı. Sevgi'ye elini uzattı. Sevgi Ozan'ın elinden güç alarak kalktı. Arabaya gidene kadar konuşmadık. Arabaya geldiğimizde arka koltuğu açtım Efe'nin arka koltukta yatmış olduğunu gördüm. Ozan'a baktım.

"Nesrin, kaldırmasan olmaz mı?"

"Nereye oturucam?"

"Arkaya otur kafasını dizine koy"

"Ozan.."

"Nesrin kaldırma, halini gördün. Bunu ona yapma."

"Tamam." Sevgi ön koltuğa oturdu. Nefes aldım ve kafasını biraz kaldırıp koltuğa oturdum. Kafasını dizime koydum. Nasıl rahat edicem ben şimdi? Kulağına eğildim, kısık sesle konuştum.

"Uyumuş olduğuna inanmıyorum." Gülümsedi. Doğrulurken ağzımdan istemediğim birşey çıktı.

"Mal" Daha fazla gülümsediğini gördüm. Katıksız mal.

Araba ara sokaklardan çıkıp caddeye girdi. Gözlerimi camdan alıp Efe'ye baktım. Cidden uyumuş. Huzurlu bir uyku çekiyormuş gibi gözüküyordu. Çene hatları belirgindi, saçı aşırı güzeldi, sanki dokunsam peluş oyuncağa dokunuyormuş gibi hissederdim. Benden beklenmedik o hareketi yaptım. Gözüne girmek üzere olan saçını çektim. Tahmin ettiğim gibi fazla yumuşak. Saçıyla oynamaya başladım. Kızların olduğu kafeye yaklaşana kadar oynadım. Yaklaştığımızda kulağına eğildim.