අහස් ධාරා...☁️[THV 🤎] _ Ongoing __

එකොලොස් වෙනි දිගහැරුම

" මට කෑම එපා ... අම්මා බත් එකක් දුන්නා." අහස් අයියා මගෙ අතේ තිබ්බ රෝල්ස් උරය ආපහු අහස් අයියට දෙන ගමන් කිව්වා.
" ඒනම් එකක් වත් කන්න..." අහස් අයියා මට උරයෙන් ‍රෝල්ස් එකක් අරං මට දුන්නා.
දුන්න නිසා කෑවෙ, නැත්තම් මං කන්නෙ නෑ ...

මං Period දෙකක් විතර එලියෙ උන්නෙ මට ආපහු පන්‍තියට යන්න හිතක් තිබුනේ නැති නිසා... ඒත් අහස් අයියා නම් කිව්වෙ එහෙම නොගිහින් හිටියම මට තවත් මොනා හරි කියයි කියලා.

අනේ මැට්ටා... මං ගැන හරියට හිතනවා. මට හිතුනා එයාට ටොක්කක් ඇනලා පන්තියට එලවන්න. පවු නේද අනේ එහෙම යවන්නෙ කොහොමද. ?

දවසත් මාරම ඉක්මනට වේගෙන් ගෙවිලා ගියා. පන්තියෙ හිටියට වඩා කලේ අහස් අයිය එක්ක රවුම් ගහපු එක. ශෝයි ශෝයි.
එහෙම ඉතින් චාන්ස් එකක් හම්බෙන්නෙත් නෑනෙ.

කෝපි පාට ඇස් මගේ ලග නැවතුන ගමන් මයි. හහ් මහන්සි නැද්ද ඔහොමත් බලාගෙන ඉන්න. මොන මහන්සිද නේද ? ඇහේ පොට යනකල් හොරෙන් බලන් ඉන්න මට එහෙනම් හේනක් කුඹුරක් කොටපු ගානට මහන්සියි වෙන්නෝනෙ.

උදේ කැඩිලා කියලා කිව්ව බස් එක වෙනුවට පාරට බස් එකක් දාලා...ඇති යන්තම්.

අහස් අයියා මගෙ බොඩිගාඩ් වගේ. බස් එකට නගිකලුත් මගේ ලගින් හෙල්ලුනේ නෑ. ඒත් එයා ලග හිටියට අතින් ඇල්ලුවෙ නෑ. අතින් ඇල්ලුවෙ නැත්තෙ කවුරු හරි දකී කියලා හිතන්ද දන්නෙ නෑ.

සිද්ද වෙච්ච දේවල් උනේ අඩන්න උනාට මම හිනා උනා. ඔව් ඉතින් වෙන කවුරුත් නිසා නෙමේ. අහස් වලාකුල නිසා. එයානම් වලාකුලක්ම තමා. ඔව්... මගේ පස්සෙන් හුලගට ගහගෙන යන වලාකුලක් . මනමාල කෝල හැගුමන් මගේ මුනේ උඩු දුවද්දි අම්මා කන්ෆියුස්ඩ් මූඩ් එකෙන් බලන් උන්නෙ.

" මොකෝ ලමයො තනියම හිනා වෙන්නෙ ...?"
" ආහ්... මොකක්... නෑ ... නෑ මේ... පෝන් එකේ දැක්ක එකක් මතක් උනා. "
" ලගදිම මානසික ප්‍රතිකාර අවශ්‍යයි වගේ..." අම්මා මන් දිහා ඇස් කොනෙන් බලලා මූන අකුලගත්තා.

මම නිකමට වගේ කැලැන්ඩරේ බැලුවමයි දැක්කෙ හෙට වැලන්ටයින් හෙවත් තනිකඩ හිත් රිදෙන දවස කියලා. හෙට ශිෂ්‍ය නායකයන් චොකලට් කන දවස. අපිටත් දීලා කෑව නම් හෙන ගහනවා කියලයෑහ්...
මොන...! උන් අර කපල් එවුන්ගෙ චොකලට් අරන් උන් කනවා තනිකඩ අපිටත් පෙන්න පෙන්න. කමල්ලෑ අපිට හිත හදගන්න පුලුවන්නෙ කපල් එවුන්ට චොකලට් දෙන්න විදියක් නෑ කියලා. ඒක මත් ඇති චොකලට් නොලැබුනාට.