Felixten
Orospu çocuğu seojun beni orda bırakıp gitmişti. Bende yere çömelip dizlerimi kendime çekip kafamı dizlerimin arasına soktum. Ağlamicam...Ağlamicam. Hayır hayır şimdi olmaz. Gerçekten kendimi iğrenç hissediyorum. Yine kapı açıldı. Bu sefer Hyunjin gelmişti.
Beni o halde görünce hemen yanıma koşup yere çömeldi. Ve beni koltuk altlarımdan tutarak kucağına aldı. Ben sessiz sessiz ağlıyordum hayla.
Beni kucağına alınca huzur yerimi bulmuştum. Gerçekten çok huzurluyum Hyunjinin kucağında. Onunla her zaman mutluydum.
Açıkçası ağlamam durmuştu. Sadece hıçkırıyordum. Amk normalde ağlarken hıçkırmam gerek ama ben bitince ağlıyom. Çünkü çooook normalim ben. Neyse.
En sonunda hıçkırıklarım da bitince Hyunjin beni omuzlarımdan tutup dik yapınca ona bakmaya başladım kızaran gözlerle. O ise endişe ile bakıyordu. Birden dudaklarını aralayıp konuşmaya başladı.
-" Bebeğim sen iyi misin ne oldu biri bişi mi yaptı kim yaptı ne yaptı "
Art arda sorular sorunca hangisine cevap vereceğime şaşırdım. Ona ışık görmüş tavşan gibi bakıyordum. O ise şaşırdığımı anladığı için teker teker sormaya başladı.
-" Bebeğim iyi misin "
Sadece kafamı sallamıştım. Hiç konuşasım yoktu.
-" Biri sana bişey mi yaptı hm söyle "
Açıkçası söylemekten korkuyordum. Çünkü Hyunjin herşeyi yapabilir ve katil olabilirdi.
-" Yok bişey olmadı "
Biraz gözlerimin için bakıp derin nefes aldı. Ve tekrar sordu.
-" Bak bitanem sen durduk yere ağlamazsın ve sen söylemezsen bile kamera diye bişey var sen mi söyleyeceksin yoksa kameralar mı "
Yuh amk. Sıçarken bile bizi izliyor. Neyse mecburen söylemek zorunda kaldım. İnş bi olay olmaz.
-" Eve gidince anlatsam olur mu "
Dedim. Söylemedim çünkü why not.
-" Peki bebisim sen nasıl istersen ama eve gidince herşeyi söyle benden de korkma bişey yapmam "
Lan adam beynimi mi okuyo. Amk ondan değil olacaklardan korkuyom. Yoksa ben böcekten bile korkmam.
Yazardan
Eve gelirler ve yol boyu Hyunjin Felixin saçlarını okşayıp öpücükler kondurmuştur.
İçeri girdiklerinde Hyunjin Felixin bileğini kavrayıp salona götürüyordu. En sonunda Felixi L şeklinde olan koltuğa oturtup ellerini kendi ellerinin arasına almıştı. Ayyy çok şeker oldular. Çilekli sütler aşkına.
-" Eee bebeğim anlatıcak mısın artık "
Felix o şeyi anlasada anlamamış gibi Hyunjine baktı. Hyunjin oflayıp söyledi.
-" Neden ağlıyordun orada biri sana bişey yaptı değil mi sevgilim "
Felixin gözleri dolmuştu. Bunu gören Hyunjin hemen Felixin önünde eğilip elini Felixin yanağına göndermişti.
-" Bebeğim ağlama lütfen istersen anlatma ama üzülme tamam mı aşkım "
Felix titreyen sesiyle cevap verdi.
-" Tamam sevgilim "
Hyunjin Felixin dudağına hafif bir öpücük kondurmuştu. Sonra ise tek hamlede kucağına alıp onu odasına götürmek için ilerlemeye başladı. Odaya geldiklerinde kapıyı hızla açtı ve Felixi yatağa koyup kendisi de yanıma uzandı. Kendisinden 2 kat küçük olan bebeğinin belini elleri ile sardı. Felix ise kendini Hyunjine çevirmiş başını onun boynuna koymuştu. Ayy çok romantik oldu.
Bakın sizin lanet yazar sakat kalsa bile yb attı lütfen her okuyan oy versin cidden boşuna dayak yiyom yaw hadi yoksa o geçen yazdığım yazıdaki şeyi uygularım hadi bayssss
