Sabah kalktım. Bugün kendimi çok enerjik hissediyordum.
(Cidden öyle hissediyorum. Teşekkür ederim hauausjsusj)
Duş alıp formamı giydim ve yemek odasına gittim.
"Günaydınnn" dedim. Aptuğ ve Mirza hariç hepsi bana günaydın dediğinde Yağız'ın yanına oturdum.
...
Kahvaltı ettikten sonra evden çıkıp okula gelmiştik. Miraç bugün okulda değildi.
Şu bir haftada okulda her gün kavga olmuştu. Tabiki başta Arel'di. Emir sürekli bana yaklaşmaya çalışıyordu. Arel ise onu dövüyordu. Son dövdüğü Emir'in bizim sınıfa geçmesi yüzündendi. O da hakediyordu.
Dersi dinlerken birden Emir konuştu.
"Hocam kitabım yokta Pınar'ın yanına otursam olur mu?" Dedi.
"Geç. Bir daha dersi bölme." Dedi hoca.
Arel ayağa kalktı. Sanırım bu çocuk diyeceklerini oturarak söyleyemiyor.
"Hayır hocam oturamaz." Dedi. Hoca Arel'e ters bir bakış attı.
"Sana ne oluyor Arel?" Dedi.
"Yani hocam babam Pınar'ın Emir'den uzak durmasını istedi de ondan söylemiştim." Diye geveledi. Yalancı, babam öyle bir şey söylemedi.
Hoca bana baktığında başımla onayladım.
Hoca "O zaman babanın isteğini kırmayalım değil mi?" Dedi sakince. Sonra "Emir kalk ordan!" Diye bağırdı. Emir yüzünde sırıtışla kendi yerine oturdu. Hoca da dersi anlatmaya devam etti.
2 GÜN SONRA
Bu iki gün boyunca kendimi çok iyi hissetmiştim. Arel ve Efe ile daha iyi olmaya başlamıştık ama bu başlarda söylediklerini unuttuğum anlamına gelmiyor. Altuğ ve Mirza bana bulaşmayı bırakmıştı. Sanırım Pusat Bey uyarmıştı.
Birazdan eve Poyraz abim gelecekti. Onu çok özlemiştim. Kapı çaldığında koşarak açmaya gittim.
annemin arkamdan "Kızım yavaş düşeceksin." demesini umursamadım. Kapıyı açtığımda abimi görür görmez boynuna atladım ve sımsıkı sarıldım. Kokusunu içime çektim. Abimin arkasına baktığımda Pusat beyi gördüm. Ona da kısa süre içinde abi diyecektim. Ama şuan kendi abimle meşgul olmalıydım. Abimi içeri sürükleyip yemek masasına oturttum. Ben de yanına oturdum ve diğer aile üyeleri de gelmeye başladı.
Annem ile babam abime sorular soruyordu.
Pusat hariç abilerim ve Arel abime delici bakışlarını gönderiyorlardı. Kıskançlar.
...
Sabah kalkıp formamı giydim ve aşağıya indim.
Kahvaltı yapıp evden çıkmış ve okula gelmiştik. Okulun önüne bir sürü kişi toplandığını gördüm. Bu beni şaşırttı. Çok gürültü vardı ve rahatsız oluyordum. Fakat ne olduğunu bilmek istiyordum. Oraya doğru adımladığımda Mirza'nın sesi beni durdurdu.
"Gitme! Bu senin için tehlikeli olabilir. Ben bakarım."
Koruyucu abiğğ
He evet, haklısın iç ses.
"Ben de bakmak istiyorum." dedim.
"Tamam o zaman. Yanımdan ayrılma!" dedi emir verir gibi.
Yooo.
"Tamam."
Üçümüz oraya doğru yürüdük. Efe geride kalmıştı. İnsanların arasına girip baktığımda yerde hareketsiz bir şekilde yatan Miraç'ı gördüm. Üzerinde kan lekeleri vardı.
...
Hehehe burda bölümü bitiriyorum.
Çok kararsız kaldım sizce Miraç ölsün mü?
Yeni bölümde görüşürüz sizi seviyoruuumm.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gerçek Ailem
Novela JuvenilGerçek ailenizi 17 yıl sonra bulsanız nasıl hissedersiniz? Pınar'ın nasıl hissettiğini merak ediyorsanız sizi "Gerçek Ailem" e davet ediyorum.