BOSKI DIABEŁ

ROZDZIAŁ 10

Po wszystkim lekcjach

Przez wszystkie przery nie odzywałem się do haizakiego jak i zarówno on do mnie. Wszedłem do naszego pokoju rzuciłem plecak wzięłem słuchawki i od razu pokierowałem się w stronę drzwi wyjściowych. Haizaki wchodził do pokoju więc stanęliśmy na przeciwko siebie, on zaczął pchać mnie do ściany. Patrzył mi prosto w oczy, miał poważny wyraz twarzy.
-nie odpuszczę ci od czego są te siniaki blizny i rany?
-od nieczego..-haizaki spojrzał mi głębiej w oczy.
-mam się sam dowiedzieć?-zapytał
-nie dowiesz się..
-czyli od czegoś są te siniaki?-zamurowało mnie popchlem haizakiego i wybiegłem z pokoju, pędziłem przez korytarz ze łzami w oczach. Wybiegłem z terenu szkoły i wszedłem w cicho uliczkę koło szkoły. Stanąłem jak wryty zauważyłem moich dręczycieli z poprzedniej szkoły. Oni również mnie zauważyli i jeden z nich odparł.
-no, no patrzcie kogo my tutaj mamy.-powiedzial złapał mnie za bluzę i rzucił mnie o ściane.
Miałem łzy w oczach myślałem że jak zmienię gimnazjum pozbędę się chociaż trochę moich problemów. Zaczęli mnie kopać zamknąłem oczy  jeden z nich chciał mnie przydusić bardziej do ściany ale ktoś go powstrzymał. Z tego co słyszałem ta osoba powaliła ich na ziemię po czym wypędziła z uliczki. Po woli otworzyłem oczy i ujrzałem haizakiego.
-haizaki...
-nic ci nie jest?-podał mi rękę, skorzystałem z jego pomocy i powoli wstałem cały się trzęsąc.
-nie, nie...nic mi nie jest..-trzesłem się coraz bardziej. Haizaki spojrzał do tyłu żeby upewnić się że nikogo za nami nie ma.
-kira to przez nich miałeś te siniaki?- nic nie odpowiedziałem tylko skinelem głową na tak.
-yhm rozumiem.. choć wracajmy do akademika.- złapał mnie za rękę i pociągnął do akademika. Weszliśmy do pokoju od razu poszedlem do łazienki przemyłem twarz wodą i wyszłem z łazienki. Haizaki kucał przy swoim plecaku i czegoś szukał. Wzięłem plecak wyciągnęłem niektóre podręcznik usiadłem przy łóżku i zacząłem się uczyć. Haizaki po jakiś 20 minutach wyszedł znowu z  pokoju bez słowa.