အိမ်သာပြန်ရောက်လာတာ ကားထဲမှာဘာစကားမှမပြော တစ်ချက်တောင်လှည့်မကြည့်တဲ့စက်ကြောင့် နေရခက်လှ အဲဒီအစားဆူလိုက်တာကမှဟုတ်သေး ဧည့်ခန်းထဲနှစ်ယောက်သားထိုင်ကာ တိတ်ဆိတ်လှသည်။စက်ဆီကဘာပြောမလဲဆိုတဲ့အရာကြောင့်ရင်ခုန်လှ သူပြောခဲ့တဲ့စကားတွေကိုကြားသွားလာဆိုတာလဲမျက်နှာပူသေး ခေါင်းငုံ့ယုံကလွဲပြီး ဘာမှမတတ်နိုင်ပေ။
"သုတ မင်းငါ့ကိုအဲ့လောက်တောင်မကြိုက်တာလာ"
တည်ငြိမ်ပြတ်သားလွန်းတဲ့မေးခွန်းကြောင့် တုံ့ဆိုင်း နေမိသည်။
"မင်းနဲ့ငါမကြာခင်ပဲလက်ထပ်တော့မှာ တခြားယောက်ကျာ်းနဲ့နမ်းနေတာ မလွန်ဘူးလာ မင်းသိက္ခာမရှိဘူးလာ သုတ မင်းငါနဲ့တကယ်လက်မထပ်ချင်ဘူးလာ နောက်ဆုံးမေးမယ်"
စက်ရဲ့မေးခွန်းကိုကြောက်မိနေသည်။နောက်ဆုံးဆိုတဲ့စကားကြောင့် စိုးရိမ်သွားသည်။
"ကိုကို ကလေးကိုစိတ်ဆိုးသွားတာလာ ကလေးက..
..."
"ရပြီ မလိုတော့ဘူး ငါတို့မဂ်လာပွဲမလုပ်တော့ဘူး မင်းလဲအိမ်ပြန်လို့ရပြီ မတားဘူး လုပ်ချင်ရာလုပ် သွားချင်ရာသွား တွေ့ချင်တဲ့လူနဲ့တွေ့ ငါနဲ့မင်းနဲ့ဒီနေ့ကနေ သူစိမ်းပဲ"
စက်ရဲ့စကားကြောင့် ဘာမှမပြောနိုင်ပဲ မျက်ရည်တွေဝဲလာကာ ကြောက်လာသည်။
"အထုတ်ပြင်ပြီးသွားတော့ မင်းမျက်နှာမမြင်ချင်ဘူး လင်းသုတ"
"ကို....ကိုကို ကလေးမှားပါတယ် ကလေးကို
ခွင့်လွတ်ပေးပါနော်နောက်မဖြစ်စေရပါဘူး ကိုကိုပဲပြောတော့ ကလေးနားမှာနေမယ်ဆို....
ကာကွယ်ပေးမယ်ဆို အဲ့....စကားတွေက အလိမ်အညာတွေလားဟင်...."
"သုတ!
ငါလေသံမာမာနဲ့မပြောချင်ဘူး အခုထွက်သွားမလာ ငါအထုတ်ပြင်ပေးရမှာလာ"
"ဟက်...အင့်....ကို...ကိုဖြစ်စေချင်ရင်လဲ ဟစ်အစ်... သွား သွား...ပေးပါ့မယ် နှုတ်ဆက်ပါတယ်"
အသံပင်တုန်ကာ ဘာမှမပြောနိုင်လောက်အောင်ဝမ်းနည်းမိပေမယ့် အားတင်းထားကာ
"ပူစီလေးကိုခေါ်သွားလို့ရမလား....ကို..."
စကားမဆုံးခင်ပင် မျက်နှာချင်းဆိုင်ရာကစက်တစ်ယောက်လျှင်မြန်စွာ ကျောပေးလိုက်ရင်း
YOU ARE READING
Mine(un+zg)
Fanfiction❗possessives fic အမျိုးစားဖြစ်လို့ ကြိုသတိပေးထားမယ်နော် ရိုင်းစိုင်းတဲ့အသုံးနှုန်းနဲ့ပိုင်စိုးပိုင်နင်းအပြုမှုအခြေနေတွေပါလို့အသက်မပြည့်သေးသူများဖတ်ပြီးဒီနေရာမှာသာပြန်ချထားခဲ့ဖို့မှာချင်ပါတယ် ဇာတ်လမ်းကိုမကျော်ပဲအပိုင်းတိုင်းဖတ်စေချင်ပါတယ် ကျေးဇူးတင်ပ...
