1. BÖLÜM

459 15 1
                                    

Bazen derdim ki bu hayat bana niye acımasız bir suç mu işledim,bir ah mı aldım ki bu hayat acımasızca canım yaktı.

Ben böyle deri düşüncelerdeyken arkamdaki çıtırtı sesiyle gerçek dünyaya döndüm.Gelen kamptaki hevaldı.

"Rojin beşken seni çağırır" dedi.

Bende sert bir sesle "Gelirem heval" dedim.

Bu arada kendimi size tanıtmayı unuttum. Ben Kıdemli Üsteğmen Ece Gökbayrak yaklaşık 1,5 senedir bu kamp dayım. Burada olan belgeleri alıp askeriyeye sızdırıyorum. Çok oyalandığımı fark edip başkanın kampına doğru ilerlemeye başladım. İçeriye kapı olan peçeden başıma uzatıp, başkana kendimi belli ettim.

"Gelesin Rojda"dedi.

Bende başımı sallayarak içeri geçtim.
Başkan" Bu zamandır eskerlere bilgi gidermiş." Ben de hemen öne atılıp, sahte bir sinirli bir sesle "Nasıl olar bu beşken"dedim.

Başkan" Sakin olasın Rojda seni de bunun için çağırmişam. Bağa onu bulmanı gerekir."dedi.

Ondan sonra nefret kokan sesimle "Tamamdır beşken"dedim.İtin ise yüzünden sırıtma olmuştu."Çıkasın Rojda sana bunu bulmanı gerek.Sana güvenirem" dedi.

Salaklar daha yeni anlamışlardı.Başkan bana çok güvenirdi ama ben güveni kullanırdım itinde haberi yoktu.Bunun keyfiyle rahattım. Yüz ifadem ise dışarıdan sertti, bakışlarım ise soğukdu. Ben sadece timim yanında rahattım, bir tek onlara sıcaktım. Onları çok özlemiştim.

Hayır Ece onlara aklına getirme göreve odaklan. Bu arada ise başkanın kapısının önünden ayrılmış ve kendi kampıma varmıştım. Başkanın bana dediklerini Albay'a iletmem lazımdı. O yüzden kampımdan direk çıkıp kendimin belli olmuyacağı bir yere geçtim.Orada bulunan bir ağaca çıkıp,kendimi iyice kamufle ettim.Göğüs çatalımdan telsizi çıkarıp gereken kodlamaları girdim.Bu kodlarla benim olduğum anlaşılırdı.

"Yuva dinlemede Karadelik "dedi.

Sert bir sesle" Bana Yavuz Albay'ı bağlayın"dedim.

"Emredersiniz Karadelik"dedi.Bir kaç dakika sonra cızırtılı seslerin gelmesiyle mandala bastım.

"Yavuz Albay dinlemede Karadelik "dedi.

"Komutanım bu itler birisinin bilgi sızdırdığını anlamışlar ama benim olduğumu anlamamışlar. Emriniz nedir komutanım?"dedim

Bir kaç dakika sessizlik oldu."Yuvaya dönüyorsun Karadelik. Oraya bir tim yolluyorum ama onlara asker olduğunu bilmemeleri gerekiyor. Üstlerden daha izin gelmedi.Anlaşıldı mı Karadelik!?"dedi.

Ben de" Emredersiniz Komutanım" dedim.Ve Albay hattan ayrıldı. Bulunduğum ağaçtan atlayıp aşağıya dikkatli bir şekilde indim.

Gine şanlısın hee

Sus sen Naciye evet Naciye arkadaşlar bu benim illet iç sesim

Lan beni böyle tanıtma. Neyse ben bu delinin güzeller güzeli iç sesiyim

Artık seni takmıyorum Naciye tamam mı?

Üfff sana kalmadık bee

NACİYE?!

Tamam be gittim beni özle aşko muahh

Allah'ım bana sabır ver sabır .Kampıma girip yatağıma girdim. Yatak dediğim ise taşın üstüne konulmuş yündü,buna da şükür daha kötülerin de yatmışlığım vardı.Gözlerim artık kapanmaya başlamış ve uykuya doğru çekilmiştim.

MEHİR:Ay Parçası Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin