İLAÇ OL YARALARIMA | Barış Alper Yılmaz

2.2

09.09.2024

Asklaarr çok ufak bir uyarıda bulunacağımm.
Bu bölümde derbi olacak, lütfen yorumlarda taraftar kavgaları yapmayalim.
Tabi ki tartışabilir veya fikrinizi vs. belirtebilirsiniz ama saygılı bir şekilde bunu yapın lütfenn.
Çünkü başka bir taraftar grubu o yorumu yapana küfür ediyor, o da ona ediyor derken tatsızlık çıkıyor.
Sonuc bir cogunuzu mutlu etmeyebilir ama elden gelen bir durum yok🙏🏻

Kerem ile buluşacaktık. Sonra oradan terapiye geçecektim planım böyleydi.

Barış hâlâ Aren'i getirmeyince Azra'yı Barış'ın kapısına yolladım.

Kapının arkasından da onları dinleyecektim. Sanki uyuşturucu kaçakçılığı yapıyorduk. Bu halimi sadece ona yorumluyordum.

Azra zile bastı bir kaç dakika sonra Barış kapıyı açtı.

"Günaydın Barış abi Aren'i almak için gelmiştim."

"Günaydın. Arkadaşlarım gelecek oğlumu ziyarete. Çok özlediysen sende bize katılabilirsin ama bugün Aren benimle."

Oldu sen emzireceksin herhalde!

Kapının arkasından çıkıp Barış'a seslendim.

"Acıkınca ne yapacaksın? Sen mi emzireceksin? Gerçi sen onu da yaparsın trip atan erkek, çocuk emzirmekten de çekinmez değil mi."

Yüzüme bile bakmadı kardeşimle konuşmaya devam etti.

Düpedüz ghostlandım.

Bu durumu gururuma yediremeyip ayağıma terlik giyip Barış'ın evine girdim.

"Azra eve geç."diye seslendim arkama.

Barış'ta kapıyı kapatıp arkamdan geldi.

Önce salona baktım sonra odasına yöneldim.

Odasına girmeden önce Barış bileğimi sertçe kavradı.

"Duymadın mı arkadaşlarım gelecek."

Bana yaptığı gibi yüzüne bile bakmadan bileğimi elinden kurtarmak için çabalıyordum ama ayı gücü vardı.

"Bırak kolumu!"

"Arkadaşlarım oğlumu görmeye gelecek bunda anlamayacak ne var?"

"Benden izin almadın, bende onay vermedim. Ayrıca bu çocuk aç! Oğlumu da alıp gideceğim. Kolumu da bırak."

"Beni sinirlendirme bu zamana kadar hep iyi yüzümü gördün. Sınırını zorlama!"

"Elinden geleni ardına koyma.Asıl sen benim iyi yüzümü gördün. Tersime denk gelirsen, altında kalırsın."

Kolumu çekiyordum ama hayvan gücüyle tuttuğu için kurtaramıyordum.

Kolumu sonunda bıraktığında oğlumun yanına gittim. Kucağıma aldım ve kapıya yöneldim.

"Arkadaşlarım kaç haftadır görmek istiyor Aren'i. Bir kere de zorluk çıkarmasan olmaz mı?"dedi bıkkın sesiyle.

Gözümü devirdim.

"Altını değiştirmem, karnını doyurmam lazım sonra alırsın birkaç saatliğine ."

Kapıyı arkamdan açık bırakıp evinden çıktım.

Bu durum benim işime gelecekti.

Rahat rahat Kerem'in ve Cem Bey'in yanına gidebilecektim.

                               💙