როდესაც თორნიკეს სახლში მიდიან პირველი კითხვა რაც სოფიკოს უჩნდება არის "ეხლა რას აპირებენ " სოფიკოს საძინებლამდე აცილებს თორნიკე და როცა უკან უნდა გამობრუნდეს სოფიკო აჩერებს
-ეხლა რას ვაპირებთ?
გააჟღერა ის კითხვა რომელიც ამდენი ხანია აინტერესებს
-ხვალ ექიმთან წავალთ და გაესინჯები
საღამოს კი ჩემებს ვეტყვი
ეხლა წავალ პროდუქტებს ვიყიდი თორემ სახლში არაფერი არაა
სოფიკოს ქონდა წარმოდგენა რომ თორნიკესთვის რაღაც ძვირფასი იყო მაგრამ არ იცოდა რომ მწარედ ცდებოდა
იცვლის და მისაღებში მდივანზე ჯდება მალე თორნიკეც ბრუნდება და საჭმელს ამზადებს
-მეგონა ბავშვის მოშორებას მომთხოვდი
თქვა დაუფიქრებლად და უადგილოდ სოფიკომ რაზე პასუხი თორნიკემ მზერით გასცა თუმცა ბოლოს მაინც ვერ შეიკავა თავი და გადაწყვიტა ამ თემაზე მაინც ეთქვა რამდენიმე სიტყვა
-შეიძლება ერთმანეთი არ გვიყვარს და უბრალოდ სექსი გვაქვს მაგრამ ეს იმას არ ნიშნავს რომ ჩვენი შეცდომების გამო პასუხი უდანაშაულო არსებამ უნდა აგოს
სოფიკო გაჩუმდა არ ეგონა რომ თორნიკე მათ ურთიერთობას ასე მოიხსენიებდა
-უბრალოდ სექსი ... მართალიხარ
თითქოს გულში რაღაც ჩაწყდა მაგრამ შეეეცადა არ შეემჩნია და ისევ საუბარს მიუბრუნდა
-ნეტავ ბიჭი იქნება თუ გოგო
-მთავარი ჯანმრთელი იყოს
თქვა თარნიკემ და თავის სიტყვებზე თვითონვე გაეცინა როცა აღმოაჩინა რომ შუა ხნის ქალივით დაიწყო საუბარი
-რომელი უფრო გინდა
-არ ვიცი აქამდე არ მიფიქრია მზადაა ჭამე
თეფში სოფიკოს წინ დაუდო და დაელოდა მის რეაქციას
როგორც კი გოგონამ კერძი გასინჯა გაუკვირდა და სახე გაუნათდა
-ძალიან გემრიელია ასე კეთება სად ისწავლე ?
-ჩემთვის ვაკეთებ ხოლმე
თქვა თორნიკემ და სახეზე კმაყოფილება ემჩნეოდა
ორივემ მიირთვეს და საძინებელში ავიდნენ და დაიძინეს
დილით ადგნენ თუ არა ექიმთან წავიდნენ
ანალიზების და შემოწმებების შემდეგ ექიმის პასუხს ელოდებოდნენ
-მოკლედ 3 კვირის ორსული ხართ
თავს გაუფრთხილდით არ ინერვიულოთ და ბევრი არ იმოძრაოთ ჯანსაღად იკვებეთ და 2 კვირაში გელოდებით
-უკაცრავად და რაღაც მაინტერესებს
-კი სექსი შეიძლება
უთხრა ექიმმა თორნიკეს აშკარად ამ კითხვის დასმას შეჩვეული იყო
-ნახვამდის
ორივენი გარეთ გამოვიდნენ და სახლში წავიდნენ
მდივანზე სხედან და ფილმს უყურებენ როდესაც საუბარს თორნიკე იწყებს
-დაბადების დღეზე რას შვები?
კითხა უეცრად თორნიკემ და სოფიკოს გაოგნებულ მზერას დააკვირდა
-საიდან გაიგე?
-რა მნიშვნელობა აქვს რას აპირებთქო
-არ ვიცი ალბათ არ გადავიხდი
-რამდენიმე დღეში 18 წლის ხდები და გადახდას არ აპირებ? ნუ სულელობ სოფიკო!
-არ ვსულელობ უბრალოდ განწყობა არ მაქვს
უეცრად სოფიკო ჩაფიქრდა თავსი ბავშვობაზე როდესაც ერთი სული ქონდა თვრამეტი წლის გამხდარიყო რომ დიდი გრანდიოზული წვეულება გადაეხადა მაგრამ ეხლა მოცემულობა შეიცვალა
სოფიკოს აღნიშვნის სურვილიც არ ქონდა თანაც არ ფინანსები და საერთოდ არაფერი ანდაც ვისთან უნდა აღენიშნა ? ოჯახთან იკამათა მეგობრებსაც დიდად არ ეკონტაქტებოდა
-გესმის? სოფიკო გაიგე?
-რა ? რა მითხარი?
-აქ არ გინდა გადაიხადოთქო?
-არა გადახდა არ მინდა !
-რატომ?
-უბრალოდ არ მინდა თემა დაიხურა მადლობა შემოთავაზებისთვის
მკაცრად განაცხადა გოგონამ და სამზარეულოში გავიდა მას უკან თორნიკეც
გაყვა და მაგიდასთან მდგარ სოფიკოს ზურგზე აეკრა
-რატომ ბრაზობ?
-არ ვბრაზობ შემეშვი!
-აი ისევ ! რამე არასწორად გითხარი? უბრალოდ მინოდა რომ დაბადების დღე გადაგეხადა როგორც ამას ჩვენი თანატოლები აკეთებენ
-ჩვენ თანატოლებს შვილები არ ჰყავთ !
-და ეგ ხელს გიშლის დაბადების დღის აღნიშვნაში?
-ეგ არ მითქვამს
თორნიკემ სოფიკო შემოატრიალა და მაგიდაზე წამებში დააჯინა
-აბა რა თქვი ?
ხელი გოგონას მაისურში შეაცურა და მკერდზე მოფერება დაუწყო
-გაჩერდი
-რატომ ? შენ ხომ გიყვარს როცა გეხები
-თორნ...
ამჯერად საუბარი თორნიკემ კოცნით გააწყვეტინა შორტი მაშინვე გახადა და ხელი საცვალზე რამდენჯერმე გადაატარა
-რას აკეთებ?
-იმას რასაც ადრე ძალიან ხშირად ვაკეთებდით
-თონიკე გაჩერ...აჰჰ
-პატარავ უბრალოდ მოდუნდი
თორნიკემ გოგონა მაგიდაზე გადააწვინა და საცვალი გახადა
ფეხები განზე გააწევინა და კოცნა კოცნით დაუყვა მის სხეულს ბოლოს სოფიკოს ფეხებს შორის გაჩერდა
-აჰჰჰ აჰჰჰ
ამაზე თავის კონტროლი დაკარგა სოფიკომ და მხოლოდ კვნესოდა თორნიკემ ენა შეუსრილა და მოძრაობა დაიწყო რამდენიმე წუთში კი სოფიკომ გაათავა
-პატარავ უნდა წავიდეთ ჩემებს უნდა დაველაპარაკოთ
-მეც უნდა წამოვიდე?
კითხა შეშინებულმა გოგონამ
-თუ არ გინდა არ დაგაძალებ მაგრამ ჩემებს თუ დაუახლოვდები კარგს იზამ
-კარგი
მალევე მოწესრიგდნენ და თორნიკეე მშობლებთან წავიდნენ კარები თორნიკეს დედა მაიამ გააღო
-საყვარელო სად იყავი ამდენ ხანს?
-სალაპარაკო გვაქვს
მაია შვილს გადაეხვია და ეხლაღა დაინახა გოგონა
-სოფიკო? შემოდი მანდ რატო დგახარ
-გამარჯობათ
-საყვარელო როგორ ხარ? ხშირად გამოგვიარე ხოლმე რატომ არ მოდიხარ?
მაიამ სოფიკოს დაუწყო ლაპარაკი მაგრამ საუბარში თორნიკე ჩაება
-დედა სალაპარაკო გვაქვს მამა სად არის?
-მისაღებშია შედით
სამივე მისაღებში სხდებიან
თორნიკეს მამას თემურს ძალიან კარგი ხასიათები ქონდა ამიტომ საუბარი მაშინვე დაიწყეს ყოველგვარის შესავლის გარეშე
თორნიკე:მამა მე და სოფიკოს თქვენთან საქმე გვაქვს იმედი მაქვს დამასრულებინებთ და არ იყვირებთ სოფიკოსთვის ნერვიულობა არ შეიძლება
თემური:დიდხანს გელოდოთ?!
თორნიკე:სოფიკო ორსულად არის ბავშვის მამა მე ვარ და საცხოვრებლად ერთად გადავდივართ მეორე ბინაში
მაია:რა?
თემური : ვიცი ზაზამ დამირეკა რამდენიმე საათის წინ და ვისაუბრეთ რა გითხრა შვილო თავი როგორ უნდა დაიცვათ არ იცით?
მაია:თქვენ ერთმანეთს ხვდებოდით?
თორნიკე : დედა დამშვიდდი და არ დაიწყო შენებურად
სოფიკოს ამ დროს სირცხვილისგან თავი ქონდა ჩახრილი და თვალებში ვერც ერთს ვერ უყურებდა როგორც ყოველთვის ეხლაც თავს იდანაშაულებდა
თემური:მოკლედ მე და ზაზა შევთანხმდით და როგორც კი სოფიკო სრულ წლოვანი გახდება იქორწინებთ
თორნიკე:რა?
ამჯერად საუბარში სოფიკოც ჩაება
სოფო:არა ვერ დავქორწინდებით
თემური:ბავშვის უკანონოდ გაჩენას აპირებ? მე და მამაშენმა ვილაპარაკეთ და გადაწყდა ყოველ შემთხვევაში 1-2 წელი ერთამნეთთან ყოფნა მოგიწევთ ეს კი თქვენი სისულელის გამო მოხდება !
თორნიკე : ჩვენ უნდა წავიდეთ
თორნიკე და სოფიკო სახლში მიდიან
