ვახშმის შემდეგ მალევე დაიძინეს
მეორე დილით მთელი ოჯახი მაღაზიებში წავიდნენ რადგან გაბრიელის ოთახისთვის რამდენიმე რამ ქონდათ საყიდელი
მომდევნო ერთი კვირა ყველაფრი რიტმს მიყვებოდა
ერთი კვირის თავზე სოფიკოს მუდმივად გული მისდიოდა
დილით სოფიკო კიბეებზე ჩადის და კვლავ თავბრუ ეხვევა ცოტაც და კიბეებიდან დაგორდებოდა რომ თორნიკემ დაიჭირა
-პატარვ ყველაფერი რიგზეა?
-კი კი უბრალოდ თავბრუ დამეხვა
-ამ კვირაში მეხუთედ ხდება ასე იქნებ ექიმთან წავიდეთ?
-არა საჭირო არაა
-პატარავ გთხოვ უბრალოდ დავმშვიდდებით
-კარგი მაგრამ ჯერ ვისაუზმოთ
საუზმის შემდეგ თორნიკეს სოფიკო ექიმთან მიყავს რამდენიმე ანალისის შემდეგ სოფიკო კაბინეტში ზის სადაც ექიმი ანალიზებს თვალს არ აშორებს
-ქალბატონო სოფია რამდენი წლის ბრძანდებით?
-23
-შვილი გყავთ?
-დიახ ერთი
-გასაგებია მოკლედ 4 კვირის ორსული ხართ მაგრამ ნაყოფი საკმაოდ სუსტია თავს უნდა გაუფრთხილდეთ და ყველაფერი კარგად იქნება
-ორსულად ვარ?
-დიახ
გოგონა ცდილობდა სიხარულის დამალვას თუმცა არ გამოსდიოდა ექიმს ჩაეხუტა და კაბინეტიდან ბედნიერი გადის
დერეფანში თორნიკე ელოდებოდა
-რაო რა გითხრა?
-მე... მე... თორნიკე...
-გისმენ!
-ორსულად ვარ
-რა? ორსულად?
თორნიკე ამის გააზრების თანავე სოფიკოსთან მივიდა და აკოცა
-პატარავ კიდევ ერთხელ ვხდებით მშობლები? უზომოდ მიყვარხარ !
-მეც ! თორნიკე მეც მიყვარხარ !
ორსულების გაგებიდან 3 თვეში ქორწილიც გაიმართა სადაც თორნიკემ და სოფიკომ ერთმანეთს ერთგულება და სიყვარული შეფიცეს მას შემდეგ კი ამ ფიცისთვის არც ერთს უღალატია
დასასრული🤍
