როდესაც იღვიძებს კვლავ იატაკზე აგდია სხეულის თითოეული ნაწილი საშინლად სტკივა სახეზე შემხმარი სისხლი ახვედრებს რომ დიდი ხანია ასეთ მდგომარეობაშია ხელებზე ჩალურჯებები აქვს ისევე როგორც მუცელზე და ფეხზე ძლივს-ძლიობით დგება და ოთახში ადის წესრიგდება და გაბრიელთან შედის გვერდით უწვება საათს უყურებს უკვე ძალიან გვიანია ამიტომ თვითონაც იძინებს დილით ტკივილი არ ასვენებს თუმცა გამაყუჩებელს სვამს და დაბლა გაბრიელთან ერთად ჩადის ჯეიკიც დაბლა მაგიდასთან ზის და ყავას შეექცევა გაბრიელს მაგიდასთან სვამს და თვითონ ჯეიკისგან რაც შეიძლება შორს ჯდება მადა არ აქვს ამიტომ საჭმელს პირს არ აკარებს როდესაც გაბრიელი ჭამას მორჩება სოფიკო დგება და გასასვლელისკენ ბავშვთან ერთად მიდის როდესაც ჯეიკი იწყებს საუბარს -დღეს გაბრიელს დაცვა წაიყვანს ბაღში შენ კი სამსახურში არ წახვალ აშერს მე დაველაპარაკები -მგონი რაღაც ვერ გავიგე შენი გუშინდელი საქციელი არ იკმარე და ეხლა სამსახურში სიარულსაც მიკრძალავ? -ბავშვი გაიყვანეთ ჯეიკმა დამხმარე გოგონას დაუძახა გოგონამ კი გაბრიელი დაცვასთან მიიყვანა კამათი კი კვლავ სოფიკომ გააგრძელა -არ გაქვს ამის უფლება !! -მე ყველაფრის უფლება მაქვს რაც მომინდება რაც შეეხება ჩემს გუშინდელ საქციელს ეს შენ გამომიწვიე ! -გამოგიწვიე? მე უბრალოდ გაბრიელთან მივდიოდი შენ კი უკანასკნელი ნაბიჭვარივით ადექი და მცემე! -ოთახში ადი დაისვენე საღამოს წვეულებაა და მოწესრიგდი -წვეულება? დამცინი? ასეთ მდგონარეობაში ვერანაირ წვეულებაზე წამოვალ თანაც რა ამბავია ამდენი წვეულება?!! -ადი! ჯეიკმა ხელი მაგიდას ძლიერად დაარტყა სოფიკოც ოთახში ავიდა და საწოლზე წამოწვა მალე ჩაეძინა საღამოს კი დამხმარე გოგონამ გააღვიძა -ქალბატონო ადექით მოწესრიგდით -ჯეიკი სადაა? -დაბლაა უკვე მზად არიან ბატონი ჯეიკიც და გაბრიელიც სტუმრებიც მალე მოვლენ -სტუმრები? წვეულება აქ იმართება? -დიახ -კარგი -ხო მართლა ბატონმა ჯეიკმა გადმოგცათ რომ ჭრილობები დაფაროთ ამ სიტყვებზე სოფიკოს მწარედ ჩაეცინა -კარგი მალე ჩამოვალ სოფიკო მოწესრიგდა სახეზე და ყელზე ჩალურჯებები დამალა თუმცა სულ დაავიწყდა ხელზეც იგივე გაეკეთებინა
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
როდესაც დაბლა ჩადის სტუმრები უკვე მოსულები არიან ჯეიკიც ყველას ღიმილითა და მოწიწებით ესაუბრება ხელი კი გაბრიელზე აქვს ჩაკიდებული ჯეიკი: აი ისიც ჩემი უმშვენიერესი ქალბატონი ??: სასიამოვნოა სოფია თქვენზე ბევრი გვსმენია სოფიკო: ჩემთვისაც სასიამოვნოა მალე მათთან მიდის თორნიკე ჯეიკი : თორნიკე აქ მარტო რას აკეთებ ადელაინი სად არის? თორნიკე : თავს შეუძლოდ გრძნობდა ჯეიკი: მოკითხვა გადაეცი სოფია : ცოტახანს დაგტოვებთ სოფიკო მათ მოშორდა და სასმლის ასაღებად გავიდა ეუცრად დაინახა ჯეიკი რომელსაც გაბრიელი სადღაც მიყავადა მათკენ წავიდა და ვერც გაიაზრა ისე დაეჯახა თორნიკეს ჭიქა გაუვარდა და მის ასაღებად დაიხარა როდესაც თორნიკემ სოფიკოს ჩალურჯებული ხელი შენიშნა ხელი წაავლო და გვერდით ოთახში შეიყვანა -ეს რა ჯანდაბაა? -რას გულისხმობ? თორნიკემ ჩალურჯებაზე მიუთითა გოგონა კი შეცბა არც კი გახსენებია ჩალურჯების დაფარვა -არაფერი -ძალადობს? -არა უბრალოდ ხელი რაღაცს მივარტყი თავი დამანებე -სოფიკო მითხარი მასთან რატომ რჩები და გპირდები ვერაფერს დაგიშავებს თორნიკემ სოფიკოს სახე ხელებში მოიქცია და თბილად დაუწყო ლაპარაკი გოგონა ცრემლებს ვეღარ იკავებდა და ვერც გაიაზრა ისე აუტყდა ტირილი -პატარავ მხოლოდ ერთი სიტყვა მითხარი და გპირდები ჯეიკს სათანადოდ დავსჯი -გთხოვ ... წაგვიყვანე აქედან მე და გაბრიელი აი ამის გაგონებისას კი თონიკეს ყელსა და ხელებზე ვენები დაეტყო იმის მიუხედავად რომ ამის მოსმენა უნდოდა მაინც საშინლად გაღიზიანდა რომ სოფიკოს ვიღაც ნავიჭვარი ასე ექცეოდა თორნიკემ თავი ვეღარ შეიკავა და მაშინვე აკოცა -პატარავ ეხლა გარეთ გადი მანქანაში ჩაჯექი და მე და გაბრიელი 10 წუთში მოვალთ კარგი? -ხო მაგრამ.. -მიდი რაც გითხარი გააკეთე -კარგი გოგონა ჯერ ოთახიდან შემდეგ კი სახლიდანაც გადის და თორნიკეს მანქანაში ჯდება 5.. 10.. 15.. 20..წუთი უკვე ვეღარ ითმენდა მანქანიდან უნდა გადმოსულიყო როდესაც
