Olmazsa Olmazımsın

~Yeni Başlangıçlar~

Aslı'dan;

Arabadan iner inmez sevinç çığlıkları atıyordum. Yeni ev, yeni insanlar bunlar benim yaşam kaynağımdı. Arkama dönüp Yaren'e seslendim "Hadi ya bugünüm seni beklemekle geçti " Yareen çok uyuşuk sanki kuzen Değil de birbiriyle kan bağı olmayan iki insan gibi. Ama kuzen işte ne yapabilirdim onu çok seviyordum. En zor zamanlarımda hep yanımdaydı. Eve doğru yürüdüğüm de gördüğüm manzara çok hoşuma gitmişti. Evimiz biraz tepede olduğu için Ankara'nın manzarası çok güzel görünüyordu. Tamam İzmir gibi degildi ama burayı seveceğimden emindim. Hemen yeni odamı görmek istiyordum. Yaren'i öptükten sonra eve girdim ve anneme dönüp "Yeni odam nerdee? " diye sordum. Annem hafif gülümseyerek "Üst kattaki büyük odayı senin odan yaptık canım " diye cevap verdi. Ona koşarak sarıldım ve Teşekkür ettim. Üst kata çıktığımda valizlerim kapının önünde duruyordu. Hemen içeri alıp bir kaç parcayı yerlestirmeye başlamıstım bile. Mırıldanarak şarkı söylüyordum tam o sırada mesaj sesiyle irkildim ve yatağa fırlattığım telefonumu alıp ekrana baktım. "Ah lanet olsun pislik Görkem" diye geri yatağa fırlattım. O çocuktan tiksiniyordum. Ondan intikam almak için konusuyordum sadece bundan kimsenin haberi olmamalıydı Yaren'in bile. Bana attığı tokatı ve rezil etmesini unutmamıstım. Hayvan,pislik icimden aklıma gelen tüm küfürleri saydım. Neyse ki hala Ankara'ya geldiğimi bilmiyordu. Buraya gelecek Değildi ya.

Yaren'den;

Aslı'nın iğrenç sulu bir şekilde öptüğü yanağımı silip ağır ağır eve girdim. Anneme odamın yerini soracakken telefonu çaldı ve yeni evimizim bahçesine doğru ilerledi. Al işte gene sap gibi kalakaldım. Çok yorulduğum için girdigim ilk odadaki koltuğa yayıldım. Evimiz güzeldi. Tamam belki biraz kıt düşünüyordum ama yeni şeyler bana göre değildi. Yeni insanlar; her insanın tek bir yüzü olsa amenna tanışmak,arkadaş olmak kolay ama nerdee?herkes çıkarlarına göre değisiyordu. Bu da insanları benden uzaklaştırıyor."Yaren, kızım nerdesin?" Annemin sesiyle yerimden kalktım ve yanına gittim "odan üst katta hemen eşyalarını yerlestirip üstüme renkli güzel bir elbise giy akşam yemeğine gidiyoruz" dedi. Daha yeni gelmistik oysa. Yukarı çıkıp uyuma düşüncesiyle odama yönelirken annem "Sakın uyumayı düsünme ve geç kalma" diye ekledi. "Arkadaş bu kadın akıl mı okuyor ne her şeyi anlıyor" diye içimdem geçirirken sırıttım.Odama geçip eşyalarımı yerlestirdim. "Renkli mi? Hmm siyah da bir renktir " diyerek siyah spor elbisemi üzerime geçirdim. Saçlarım hafif dağınık bir şekilde topladım gözlerime siyah kalem çekip rengi belli olmayan parlatıcı sürdüm. Son kez aynaya bakarak siyah ama yanları mor şeritli ayakkabımı giyip aşagı indim. Ayakkabımı bağlarken bir çift topuk sesiyle kafamı kaldırdım ve Aslı'yı karşımda görünce ağzım acık kaldı. Fuşya ince askılı krem hafif topuklu ayakkabısıyla muhteşem görünüyordu. Dudaklarında bordo ruju gozlerinde o ışıltılı far ve allıkları inanılmaz güzel duruyordu..