chapter 17

16.4K 351 151
                                    

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.


☘☘☘


Before, my only dream is to be happy. Now, even freedom is another dream that seems so far-fetched for me.


I've taken for granted everything that I had before. Maybe if I just left everything behind and ran away when I had the chance, I wouldn't be here regretting everything. If pinilit ko ang sarili ko na umalis na, baka wala na ako rito.


How can I escape?


I do not know.


I looked over the magazine I propped on my chest and glanced at the men in black suits scattered around the premises of my home. May isa pang malapit sa akin na akala mong estatwa dahil hindi man lang ito gumagalaw kahit nasisinagan na ng tirik na araw.


I inhaled a breath and got up from the hammock. I threw the magazine I was trying to read back on the hammock and left it. Nang maglakad ako patungo sa mansyon, sumunod agad ang bodyguard na siyang malapit kanina sa akin sa duyan at sinundan ako hanggang sa pagpasok ko.


Since the incident that Quinn pulled off when they last visited two weeks ago, Everest became more paranoid. Dahil need na niyang pumasok sa trabaho, he hired bodyguards to take care of me.


Sumobra siya sa bodyguard kahit si Quinn lang naman ang ayaw niyang lumapit sa akin. Anim ata na bodyguard ang meron ako ngayon at lahat sila ay nakabantay sa labas ng bahay at kapag nasa labas naman ako ay palagi silang sunod nang sunod na parang mga aso.


This is too much just to protect me from Quinn. Too much that it hinders even my plan to leave. Because how can I escape when there are six, or maybe even more, unknown men monitoring my whereabouts?


Nang makapasok ako sa pinto ng patio ay tumalikod ang bodyguard sa pinto at tumayong parang estatwa muli sa labas. At least they don't bother me when I'm inside.


I massaged my temple, feeling a headache coming. I don't know how much of this I can handle. Everest is already a handful and he's adding more to my headache.


I turned to walk to my room upstairs. Kaso, nang nasa likod na ako ng hagdanan ay napahinto ako nang may marinig na dalawang kasambahay ang nag-uusap sa hagdanan.


"Zandra, bilisan mo," saad ng isang katulong sa boses na pabulong. "Baka makita tayo ni Ma'am."


karma, my husband's uncleTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon