YAZIM YANLIŞLARI OLABİLİR KUSURA BAKMAYIN
BÖLÜME OY VERMEYİ VE YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN...
BU BÖLÜMÜ AMCAMIN OĞLU (POYRAZ) ANLATICAK.BU BÖLÜM YARI TEXTİNG OLUCAK.
...
POYRAZ ÇEVİK
"Abiiiiiii!!!" diye uyandırılmak hiç ama hiç hoş değildi."Abiiiiii dedim!!" diye bağırara bam diye odama dalan CANIM KARDEŞİM İREM'e boş boş baktım."Abicim canım abim daha yataktan kalkmadın ama biz okula geç kalıcaz biliyorsun değil mi??"dedi. "Tamam sen git bende üstümü değiştirip geliyorum." dedim fakat karşılığı hiç hoş değildi. "10 dakika önce geldiğimde ded aynı şeyi dedin ama hala yataktasın eğer okula senin yüzünden geç kalırsam, sonuçları hiç hoş olmaz CANIM ABİCİM!!!!" dedi ve girdiği gibi geri bir hışımla çıktı. Mecburen ben de yataktan kalktım aksi taktirde 3. Dünya savaşı her an çıka bilirdi. Üstümü giyinip mutfağa gittim. Canım ailem ( kardeşim ne yazık ki dahil) kahvaltı ediyorlardı. İrem' in daha fazla öldürücü bakışlarına maruz kalmadan masaya oturdum.
"Oğlum biraz daha geç gelseydin keşke(!)." diyen annemle ona doğru döndüm. Daha tam ayılamamıştım bir de annemin şakalarıyla hiç ayılasım gelmiyordu. Bir de annemin şakaları, İrem'in bakışları yetmezmiş gibi babamın kendini gülmemek için zor tutması vardı. Cidden çok garip bir ailem ve çevrem vardı hoş ben de çok normal değildim ama olsun. Zaten çevremdeki garipler yetmezmiş gibi bir de AMCAMIN KIZI eklenmişti. "Anne zaten sabah sabah kızın yetti lütfen sen de başlama." dedim ama annemin cevabı da hiç gecikmedi. "Oğlum ben keyfimden mi söylüyorum, eğer biraz daha geç gelseydin kardeşini zor tutuyorduk bu sefer vallahi tutamazdık." dedi. O da haklıydı böyle bir cadıyı kim tuta bilirdi ki.
Aslın da biz İrem ile üvey kardeştik, ben annemin ilk çocuğuydum. Babam annemi aldattığı için annem ile boşanmışlardı. Babam annemle boşandığı için hiç mutlu değildi. Bu duruma alışmalıydı fakat alışmak istemiyordu. Zaten annemle şu an ki babam bu şekilde tanışmışlardı, babam annemi ona geri dönelim diye zorlarken babam annemle beni o adamdan kurtarmıştı. Bende bu sebeple okula bir yıl geç başlamıştım, ben 11. sınıftım İrem ise 10. sınıftı oysa aramızda 2 yaş vardı.
Kahvaltımız bitmiş okula doğru yola çıkmıştık. Okula vardığımızda İrem arkadaşını görüp beni bırakıp gitmişti. Bende kendi gereksiz arkadaşım Görkem'in yanına gitmiştim. Beni görür görmez hemen yanıma koşturmaya başladı. Beni herkese rezil etmekte üstüne yoktu.
"Kanka naber?" dedi ve yanağımdan makas aldı it. İşte bunu demeye çalışıyordum. ADAMDA UTANMA DUYGUSU YOK! Ensesine vurup "Yürü lan it herif." dedim. "Aaa ayıp ediyon hee(!)" dedi. Bunu daha önce amcamın kızı da demişti değil mi? "Sen ayıp ne demek biliyon mu kanka?" dedim.
Bu sırada sınıfa çıkmıştık. Yanımıza boran gelmişti. Onun ile de biraz konuşmuş şakalaşmıştık. Sonra da hoca girmişti zaten sınıfa. İlk ders bitmiş ikinci dersin ortasındaydık. Ve benim normalden daha çok canım sıkılıyordu ki whatsapp dan bir mesaj gelmişti. Mesaj amcamın kızından gelmişti.
Amcamın kızı: Üüüüff ders coğrafya ve ben çooook sıkıldım
Amcamın kızı: Ve hiç bir b*k anlamıyorum!!!!
Siz: Bende aynı durumdayım
Siz. Ama bir farkla bizim ders edebiyat
Siz: Demek doğruyu söylüyormuşsun bizim sınıfta değilmişsin
Amcamın kızı: Sonunda inandın bee adam
Amcamın kızı: Bu arada senin edebiyat dersini dinlemeni önenirim
Siz: Nedenmiş o?
Amcamın kızı: Çünkü ilerideki sevgilinin kim olduğunu nelerden hoşlanacağını bilemezsin
Amcamın kızı: Belki ona şiir okumandan hoşlanır
Siz: olmaz öyle bir şey
Amcamın kızı: Nereden biliyorsun?
Siz: Biliyorum çünkü
Siz: Ben öyle kişilerden hoşlanmam
Amcamın kızı: Nasıl kişilerden hoşlanmazsın?
Siz: Beni olduğum gibi değil de istediği kişiye dönüştürmeye çalışan, beni olduğum gibi değil tipim için seven kişilerden...
...
ŞARKIYI BÖLÜMLE UYDURAMAMIŞ OLABİLİRSİNİZ AMA BAŞKA ŞARKI BULAMADIM...
BÖLÜME OY VERMEYİ, YORUM YAPMAYI VE BENİ TAKİP ETMEİ UNUTMAYIN!!!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BİR ANONİM MESELESİ
Teen FictionSİZ: N'aber Poyrazcımm? POYRAZ: Sen kimsin bee! POYRAZ: Hem nerden Poyrazcığın oluyorum! SİZ: Aa ama ayıp oluyor hee! SİZ: Hem ne diyeyim amcamın oğlu mu diyeyim!
