14. BÖLÜM

11 2 0
                                    

İYİ OKUMALAR...

YAZIM YANLIŞLARI OLABİLİR!

                                                                                                ...

Amcamın oğlu yazıyor...

Siz: Hadisene yaa! 

Siz: Ne yazıyon acaba Acun Ilıcalı gibi yarım saattir bekletiyon?!

Amcamın oğlu: O kızla ilgili konuşuyorlar

Amcamın oğlu: Kızım iki dk dur be

Siz: Duramaamm

Allah aşkına kimdi lan bu kız?! Meraktan orta yerimden çatlıyacam şimdi aaa!

Siz: Hem sen neden bana bu kızın kim olduğunu söylemiyorsun?

Siz: Meraktan orta yerimden çatlıyacam baakk!

Amcamın oğlu: Sen bana kim olduğunu söylüyor musun? 

Amcamın oğlu: Hayır

Amcamın oğlu: O zaman bende söyliyememm

Siz: Yeminle tam bir pisliksin 

Siz: Amcamın oğlu olduğun için senden utanıyorum lan!

Amcamın oğlu: Benim şunları bir an önce susturmam gerekiyor 

Siz: Niye?

Amcamın oğlu: Çünkü kız kardeşim geliyor ve o duyarsa ben biterim 

Siz: Neden?

Amcamın oğlu: Hoşlandığım kız onun arkadaşı çünkü!

Amcamın oğlu çevirim dışı... 

NE?!!

Bir dakika, bir dakika ben yanlış duydum her halde değil mi? Geri zekalı acaba nasıl duyacaksın çok merak ediyorum? Tövbe estağfurullah sadece bir fikir ama acaba okumuş olmayasın sadece bir fikir...

Allah'ım sen akıl dağıtırken ben napıyordum ya ben niye bu kadar salağım?! 

Bir dakika benim şu an bunları düşünmemeli hatta İrem'in bütün arkadaşlarını gözden geçirmem gerekiyor. Evet, evet kesinlikle yapmalıyım bunu.

Elimde bir tahtayla geri salona döndüm. Ne yani ya gözümden kaçsaydı isimler? Her ihtimal için önlem almalıydım ve aklıma sadece tahta geldii! Tamam mii?!

Tanıdığım, İrem'in tanıdığı, Elif'in tanıdığı ama bizimde tanıdığımız yani kısaca herkesi yazmıştım ama hiç birine Poyraz'ı sevgiyle, aşkla bakarken görmemiştim. Hatta belki sadece tanıyoruzdur diye düşünmüş ve sınıftaki bütün kızları yazmıştım. Ama yook kafayı yicem hiç bir şey bulamadım. Ve gözlerim yavaş yavaş kapanıyordu. Yatmam gerekiyordu artık. Tahtayı silmiş, üstümü değiştirmiştim. Şimdi ne mi yapıyordum? Gözlerimi mezara koymaya uğraşıyordum. Yani makyajımı temizliyordum ama benim kullandığımı maskara gerçekten parasını hak ettiği için zor çıkıyordu. Daha doğrusu allahın cezası çıkmıyordu! İnanmazsınız ama sordum neden hani gözümden, kirpiğimden her ne boksa çıkmıyorsun diye? Geri zekalının bana verdiği cevap: Canım benumm ben senun kirpiğuni, gözini her na bokse çak sevdum o yezden çıkmayrem. dedi. Hayır bide ağzı da bozuk bu nasıl yabancı ürün anasını satayım?! Yabancı ürün dediğin ya ingilizce konuşur ya da doğru düzgün konuşur işte! Peki benim ki nasıl konuşuyor? Köylülerden beter!

Kendi kendime söylenerek sonunda çıkarmıştım maskarayı. Artık gözüm gerçekten kapanıyordu o yüzden hemen telefonumu da alıp yatağa geçtim. Telefona son kez baktım. Belki mesaj atmıştır diye ama yok atmamıştı mal. Aklıma gelen şeyle hemen komidinin çekmecesini açtım. Salak ben az kalsın hattı değiştirmeyi unutuyordu. Allah dan akıllı benin aklına gelmişti. Hattı değiştirip telefonu bıraktım. Yatağa iyice sindim. Gözüm anında kapanmıştı. Aklımdaysa sadece tek bir kişi vardı. 

Poyraz...

                                                                                                         ...


BİR ANONİM MESELESİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin