veiled affection; tk

1 & una

Selamlaaarr, uzun zamandır aklımda olan bir kurguyu paylaşmaya geldim sizinle. İlk kurgum olmayacak fakat benim için uzun bir aradan sonra yazdığım bir kurgum olacak. Umarım paslanmamışımdır, hatalarım varsa kusura bakmayın.

Öğretmen stajları, yaşı, süresi hakkında hiç bir fikrim yok. Oraları tamamen kendim uydurarak yazacağım haberiniz olsun...

Tam kimya dersindeydim, aklıma geldi yazayım dedim. Valla bizim sakallı hocamız yerine otoriter Taehyung girseydi derse ne iyi olurdu ama... :')

Ve yaş farkı var fakat ikisi de reşit. Bunu göz önüne alarak okuyun, keyifli okumalar! 💕

&- Alaska tarafından, @westcnast

---

"Yeni gelen öğretmeni gördünüz mü?"

"Lanet olsun o çok yakışıklıydı."

"Instagram'ını istesem yanlış anlaşılır mı?"
"Salak, zaten niyetin yanlış senin."
"Doğru..."

"Tanrım... Staja mı gelmiş o?"

"John gibi çekik."

İsmimi duyana kadar kaldırmadığım sıradaki başımdan, ismimi duyunca hızlıca gözlerimi aralayarak başımı kaldırdım. Sınıf yeni gelecek olan kimya öğretmeni yüzünden çalkalanıyordu, ne yani Koreli miydi benim gibi?

Gerçi bu insan azmanlarının "çekik" dedikleri kişi Koreli birinden Kazak birine kadar herkes olabirirdi...

Buradakiler de beni "çekik" olduğum için zorbalardı ya, zaten. Hocaya böyle tepki gösterdiklerine göre cidden alımlı biri olmalıydı. Çünkü tek bildiğim bir şey var, Amerikalılar cidden kaba, buna eminim. Kolay kolay asyalı birine ilgi göstermezler, hatta nefret bile kusarlar. Aynı bana olduğu gibi.

Yeni öğretmen erkeklerden çok kadınların ilgisini çektiğine göre erkek biri olmalıydı. Staja geldiyse ise... Tahminen 24-25 yaşındaydı. Bizimle yaşı yakın fakat bizden büyük...

Her neyse en azından yeni gelen öğretmen şu anlık onların dikkatini başka yere çektiği için bir kaç gün rahat edebilirim, benimle uğraşmazlar diye düşünerek kafamı geri sıraya koydum, zaten bir 10 dakika sonra ders başlar. O zamana kadar uyanırım, sadece kısa bir kestirme.

&&

Uykuma engel olamadım...

"Tekrar ediyorum, Jeon Jungkook."

"Jeon John Jungkook!"

Başımı sıradan hızlıca kaldırdığımda ilk gördüğüm şey bana gülerek bakan bir kaç kişi oldu. Bazıları ise arasında fısıldaşıyordu.

"Çekik, günaydın sabah oldu. Kaldır o çalışmayan kafanı da buradayım de."

Bir kaç saniye sonra ne olduğunu anladığımda ise hızlıca öğretmen masasına baktım, aman Allah'ım...

Nasıl bu kadar özene bözene yaratılabilir ki bir insan?

Elinde yoklama kağıdıyla, ayakta ve masaya yaslı şekilde, kaşları çatık, sinirli bir yüzle bana bakan o kişi. Tamamiyle kahverenginin farklı tonlarına bürünmüş ve gömleğinin kol düğmelerini açıp, yukarıya katlamış. Bu sayede kolundaki damarlar daha belli oluyor ve bu görüntü benim uykumdan arınmama yetiyor...

Tamam, şimdi derin nefes almalısın Jungkook, ona yiyecek gibi bakma ve derin nefes al.

Kendi kendimi telkin ettikten sonra gür çıkmasını dilediğim, belki bunun için tanrıya yalvardığım bir şekilde cevap verdim.