𝗡𝗲𝗿𝗱𝗲𝘀𝗶𝗻 𝗞𝗮𝘆𝗹𝗮? - (Gerçek Ailem)

2 - Sipahiler-

Medya:Sarp

"Memnun oldum bende Sarp Sipahi"

Sipahi mi?

Ne yani hastane onlara mi aitti!?

Vuaaa!

Karşımdaki sarışın yakışıklı doktoru baştan aşağı süzdüm. Doğal olamıyıcak derecede yakışıklı ve ayrıca zengindi.

Allah'ım benim hakkım nerde?!

Kulağıma gülüş sesi gelirken yüksek sesle söylediğimi fark ettim. Rezilsin Kayla!

Ona baktığımda anlamlandıramadığım bir tebessümle bana bakıyordu.

"Ayak bileğini fazla zorlamışsın. Böyle incinmeler dinlenme gerektirir. Ayrıca üstünde yoğun bir ödem birikmiş. Saat başı buz uygula ve bu aralar üzerine yüklenme bileğinin" demişti kaşları çatılı bir şekilde

Ardından oturduğu döner sandalyede ilerleyerek arkasındaki çalışma masasının çekmecesinden sarı birşey çıkartmıştı. Sandalyeyle ilerleyerek tekrar önüme gelmiş ve bana elinde küçük bir bal parmak uzatmıştı

Şaşkınlıkla ona bakarken

"Ve minik hastamız bunuda yerse iki güne turp gibi olur" demişti

Elindeki küçük Bal paketine baktım. Her hastasına böyle mi davranıyo bu adam diye geçirdim içimden. Ayrıca ben bala bayılırım!

Elinden gülümseyerek balı aldım ve kapağını açıp yemeye başladım. Ne yapayım zaafım var şu küçük şeye

Balı içime çekerken bir yandan teşekkür ettim

Benim bu halime sırıtmıştı. Birşey söylemek istiyor gibiydi. Yerinde dikleşti ve bok rengi gözlerime kendi Yeşil gözlerini kitleyerek konuşmaya başladı

"Küçük kız kardeşime benziyorsun aynı" Demişti bir anda. Kendi söylediğine bile inanamamış gibiydi

Sanırım içinden söyleyecekti...

"Gerçekten mi kaç yaşında? " Dedim ona ayak uydurarak

Başta duraksamış ama devam etmişti

"4 yaşındaydı onu en son gördüğümde " Demişti buruk bir şekilde

İçimdeki merak beni kamçılayıp duruyordu

"Sakıncası yoksa noldu? Anlatmak zorunda değilsiniz ama" Dedim hemen toparlamaya çalışarak

Utandım amk!

"Yok sorun değil" Diyetle söze başlamıştı

Dikkatle onu dinlemeye devam ettim. Oda beni inceleyerek konuşmasına devam etti.

"Çok yaramazdı ama bir o kadar da tatlı. Evin neşesi gibiydi
Sinirlendiğinde veya ağladığında sadece bal onu sakinleştirirdi" Dedi ve devam etmek için durdu

Kardeşi ölmüş müydü yoksa? Büyük bir özlemle anlatıyordu hepsini. Anlatırken ilk geldiğimdeki halinin aksine küçük bir çocuğa dönmüştü. Arada dalıp geri geliyordu ve bu açıkçası çok tatlıydı.

"Ve bir gün gece vakti ortadan kayboldu. Onu bizden aldılar ve birdaha onu bulamadık. " Dedi boğazıni temizleyerek

Merakla " nasıl? " Diye sordum. Gerçekten merak ediyordum

Adam bi anda sanane diyomuş

Haklı olurdu ama amk!

"Kaçırdılar anlayacağın Kafamı yere çok sert çarptığım için bayılmışım birşey yapamadım ama hala kardeşimin 'abi' diye bağırıp elini bana uzatmasını unutamam O günden beri" dedi gülümseyerek.