Bakugou x reader

Suçluluk

Öncelikle merhaba böyle bir kitabını varlığını unutmuştum geçen karşıma çıktı ve tekrar yazmaya başlamayı düşündüm her ne kadar aktiflik ölsede öylesine yazıcam.

Uyandığımda hastanedeydim başta neler olduğunu asla anlayamadım ne işim vardı burda? Odanın yarı açık kapısından bir yüz gördüm sarı saçlarıyla yere bakıyordu ve baya üzgündü.

Bakugou?

Onun yüzünü görür görmez son olanlar film şeridi gibi gözümün önünden geçti kırmızı.
Odaya Yukita girdi ve girerken de bakugou ya omuz attı. Sonra ona döndü ve dediki

- Hangi yüzle onu ziyaret e geliyorsun? Senin yüzünden bu halde hangi akla hizmet gece yetimhaneye girersin ki neden senseilerinden yardım istemiyorsun ha gerizekalı? Birde üstüne üstlük kamera kayıtlarını silmişsin senin yüzünden tüm deliller de uçup gitti birden utanmadan onu ziyarete mi geliyorsun?
Bunları duyan bakugou ellerini sıktı

Hey bunlar çok ağırdı oraya benim için gitmişti sonuçta nerden bilebilirdi böyle olucağını?

-Hey Yukita abartmıyormusun?

-Ah Nao, uyandınmı?

Benim uyanık olduğumu gören bakugou sıkmış olduğu ellerini birden açtı bana o kan kırmızısı gözleriyle o kadar üzgün baktı ki anlatamam sonra hiçbirşey demeden yada diyemeden gitti.

- Üzgünüm Nao uyandığını görmedim nasıl oldun?
Dedi Yukita

- Ben iyiyim fakat ona biraz sert cıkışmadınmı?

- A dediklerimi sakın üstüne alınma neyse bunun bir önemi yok gidip doktoru çağırayım 2 aylık komandan uyandın sonuçta
Dedi ve gitti.

NE ŞAKA MI YAPIYORDU 2 AYDIR KOMADAMIYDIM KOSKACA 2 AY BU 2 AY İÇİNDE NE OLMUŞTU BABAM OLDUĞUNU SÖYLEYEN ADAM BENİ ZİYARET ETMİŞMİYDİ? YETİMHANEYE NE OLMUŞTU? KIZLAR HAKKIMDA NE DÜŞÜNMÜŞTÜ? BAKUGOU YA BİR CEZA VERMİŞLERMİYDİ?

Doktar gerekli şeyleri söyledikten sonra gitti 1 haftada daha burda kalmalıymısım. O gittikten sonra hasta odama kızlar girdi

-İNANAMIYORUM NAO SENİ ÇOK ÖZLEDİK.
ve hepsi ağlıyordu bana sarılmaya çalışıyorlardı.

- Kızlar ben iyiyim gerçekten:)

-Nao bize neden geçmişini anlatmadın yada neden geçmişinle ilgili şeyler aradığını ve baban olduğunu söyleyen bir adamla karşılaştığını anlatmadın?

- Özür dilerim kızlar herşey çok ani oldu bunları size Bakugou mu anlattı?

- Yukita soruşturma da polislere ve kahramanlara anlattı galiba artık tüm okul hatta tüm şehir biliyor her yer bu olayla çalkalanıyor.

Yukita ya kızmalımıydım hayır sanmıyorum soruşturma için söylemesi gerekiyordu sonuçta.

-Hey peki o adam hiç geldimi yani sözde babam olan o adam?

-Hayır kimse nasıl birine benzediğini bilmiyor polis heryerde onu arıyor ve özgünlüğünden midir nedir hiçbir kameraya gözükmemiş.

Kimse nasıl birine benzediğini bilmiyormu? Ama bakugou beni onunla konuşurken görmüştü.

-Peki Bakugou ya ne oldu?

-Konuşmuyor kimseyle konuşmuyor poliste buna dahil ilk gün polise birkaç şey anlatmış birdaha asla konuşmadı kahramanlar olayı tam anlamıyla çözmek için onu konuşturtmayı çok denedi ama nafile.

Kendini bu kadar çok mu suçlu hissediyordu ona çok büyük bir travma bırakmıştım keşke şuan burda olsaydı da ondan özür dileyebilseydim.
...
.
.
.
.
.
.
Gece canım çok sıkılmıştı hava almak istiyordum yanımda refakatçi olarak uraraka kalıyordu ona biraz beni hastanede gezdirip gezdiremiyceğini sordum o da seve seve kabul etti. Beni zar zor tekerlekli sandalye ye bindirdi sonrada hasta odamdan çıkardı. Biraz ilerledikten sonra Bakugou yu gördük. Birden Uraraka benim işim var acil gitmeliyim diyerek gitti arkasından seslendim ama duymadı. Bakugou beni tekerlekli sandalyede itmeye başladı hâlâ konuşmuyorduk. Beni hastanenin terasına getirdi fakat merdivenler vardı tekerlekli sandalyeyi merdivenlerin önünde bıraktı. Beni kucağına aldı ve merdivenlerden yukarı çıkardı. Sonunda terasa çıktığımızda beni bir banka oturttu ve yanıma oturdu. Onu ilk muhtemelen de son kez böyle görüyordum.

-Bakugou ben özür dilerim seni böyle bir sorumluluğun altında bıraktım.

Göz bebekleri birden büyüdü ve bana baktı. Konuşmaya devam ettim.

-Lütfen kendini suçlama senin cidden bir suçun yok biz o gün oraya gitmesekde bu olay yaşanıcaktı. Kamera kayıtlarını sildiğin için de üzülme öyle bir suçlu bunu çoktan Düşünmüstur zaten.

Susuyordu konuşmuyordu. Gözlerim doldu ve ona baktım.

- Lütfen konuş

-Nao iyimisin?

Gülerek
-İyiyim
Dedim

Hafif bir tebessüm etti.

-Bakugou neden polislere bişey anlatmadın?

-Sen anlatmak istersin diye düşündüm.

Öyle sessiz kaldık

-Artık gidelim mi ?

- Evet.

Beni tekrar kucagına aldı ve sandalyeme bindirdi. Hasta odama geldiğinizde uraraka ağzı açık uyuyordu galiba acil işi buydu. Sonra Bakugou beni tekrar kucağına aldı ve yatağıma koydu. Bakugou giderken ona seslendim.

-Aslında sevilcek bir insansın.

Bakugou buruk bi sesle
-Taş kalpli olduğumu sanıyordum
Dedi
Ve gitti

Bu benim ona aylar öncesinde söylediğim bişeydi. Düşününce neden öyle bir şey söylemistim ki çok ağır olmuştu o kesinlikle taş kalpli değildi.