I'm inlove with my enemy

KABANATA 11

Binaybay namin ang kahabaan ng High street di ko alam kung paano ako naka sakay sa kotse.

I felt so weak

"Ang yabang mo sa mga usapan natin quin pero iyak karin pala". Mapang-asar na saad ni ken pag karating namin.

Leo chuckled behind me.... "In love na in love".

Tawa sila ng tawa, pero agad ding na tahimik ng lumabas si master Volka galing sa kung saan.

Madilim ang kanyang mga mata ngunit wala akong paki alam.

"Sumunod kayo sakin". Mariin niyang saad at tumalikod na.

Nang maka upo na kami agad nag salita si leo. "Master Volka success ang mission".

Napa singhap ako ng dumapo ang tingin ni master Volka sakin. Madilim ang kanyang tingin.

Tumayo siya at naglakad palapit sakin. I slowly sat properly.handa na ako sa suntok o sampal ni master Volka ng huminto siya sa gilid ko.

My heart beat so fast. Nang dumapo ang kamay ni master Volka sa aking ulo.

Hinaplos niya ang aking buhok.

" Good Job quin " aniya at bumalik sa kanyang upoan.

Pagkatapos nangyari naging laman ng balita ang pamilya ni Salvador pero wala silang nilabas na statement patungkol sa nanyaring trahedya.

Ang sabi nila ni leo hindi daw sana nila gagawin ang mission ng araw na iyon, ngunit ng malaman nilang may mga taong galit sa pamilya Salvador at balak nilang atakihin ng araw na yon ang pamilyang Salvador ay isinagawa nalang nila ang mission, dahil yon ang tamang araw para matapos na ka agad ang mission.

The sun rays greeted my pretty eyes when I opened them wide, I heard the Bird chirping.

Tumayo ako at binuksan ng malaki ang bintana. Maganda ang panahon at
tanaw ko ang harden na punong puno ng halaman. Kahit headquarters namin ang bahay nato nag tatanim kami para hindi kami pagdudahan ng mga tao sa lugar na ito

Pero kahit gaano ka ganda, kaliwanang ang araw, kasing dilim naman ng gabi ang ang aking buhay ngayon.

Sanay naman ako sa dilim pero ng dumating sa buhay ko si Leif nag karon ako ng liwanang. Nag bago lahat ng pananaw ko sa buhay alam kung hindi pa gaano ka lalim ang aming pinagsamahan ngunit alam kung nahulog ako at napa kahirap ng umahon kahit ano pang gawin kung paglangoy sapagkat lunod na lunod na ako.

Hindi ako lumingon sa likod ko ng bumukasl ang pinto

" Quin" tinig mula sa likod na alam kung si amber.

"Kaina" aniya

Nilingon ko nasa hamba parin siya ng pintoan.

"Sige sunod ako" saad ko sa malit ng boses.

I Slowly went out in my room. I saw them in the kitchen. Kumakain na sila kaya naman ng lakad na ako palapit sa kanila.

"Quin kain na". nang mapasulyap si amber sa aking gawi.

Umupo ako sa tabi niya. Ginisang monggo ang ulam namin na may karne.

Nagsandok na ako ng kanin at ulam ng isusubo ko na ang pagkain sa aking kubyertos na suka ako nang malanghap ko ang amoy ng bawang.

I my gaze and watched my self in the mirror. Sa ilang minuto ko dito sa banyo para parin akong nasusuka.

Inabot ko tissue sa taas ng cabinet ng mahulog din ang iba pang gamit.

Dinambot ko ang toothbrush, face towel ........ and sanitary napkin.

I didn't use it. The whole time when I was in the mission.

I'm one month. Almost two months.

Fuck!!

My eyes began to water. I knew it. Immediately.

I'm pregnant!!!

DAMN!!

I didn't want it.

Recalling what happened between me and Leif is a mistake.

Hindi niya gusto to!

At doon ko lang tuluyan na pagtanto na ang ama ng anak ko ay nasa panganib pa at hindi ko alam kung ano ang kalagayan niya......dahil sakin! dahil sa kagagawan ko!!!

I hurt Leif. I fooled him... ..Kasalana ko to lahat !!

I cried a lot until I couldn't cry anymore. Pakiramdam ko, ubos na ubos na ang luha ko.

Then a part of me guilty, para pag isipan na hindi ko gusto ang magiging baby ko. Wala siyang kasalan.

Hindi ko gustong magkaron ng anak , kasi hindi pa ako handa at hindi ko pinangarap maging isang ina, dahil ako mismo hindi ko alam kung pa ano maging ina. All this time I didn't have a memories being care and love by my mother. Lumaki at nag kaisip ako sa langsangan kaya hindi ko alam kung ano ang pakiramdam ng mag karon ng isang inang magmamahal at magalagang sayo.

Umiyak ako sa promlemang ako mismo ang lumikha. I cried for the guilty because I consider it as a problem. It's a new life, for heaven sake! It's my baby!

I couldn't stand thinking about it.

Takot ako sa walang kasiguraduhan, Paano kung hanapin ako ng pamilya ni leif para maghiganti, at siguradong papatayin nila ako. Pero paano kung malaman nila ang tungol sa anak ko maaari kaya mailigtas ang anak ko.

Kaso.... hindi naman nila ito ginusto!
Hindi nila ito tatangapin.

It was completely my fault!

Bumuhos muli ang luha ko!

I cannot ..... let my baby being unwanted! living though it, I know how that feels because I've gone though It.

I don't know how being a mother, but for sure I will love my baby with all my heart ....I wouldn't allow my baby to be experience that kind of pain.

Pinunasan ko ang luha ko at tumayo para mag ayos.

" Quin" malakas na katok sa labas ng pinto Hindi ko na sana papansinin ng bigla akong makarinig ng putok.

My heart beat so fast nang sunod sunod ang putok, Anong nangyayari!

Di ako maka galaw sa aking kinatataoan. Parang akong naging bato.

Lumakas ang katok sa labas kaya naman napa balik ako sa aking ulirat nag lakad ako papunta sa pinto

Di pa ako nakalapit ng tuluyan ng biglang bumukas ang pinto

Si amber ito May hawak siyang baril .
"Nasa Labas ang mga taohan ng pamilyang salvador , kailan na nating umalis". Aniya ng magtama ang mata namin.