Darling | NefBer

V

KIZLAARR BİRLEŞME PARTİSİNDE Kİ MOMENTLAR ŞAKA MIDIR YA OFF / ~ bu nefo he.

artık o gün gelmişti. işte survivor başlıyordu. hepimiz kıyafetlerimizi falan giyinip adalara doğru yola çıktık. önce oyun alanına gidip ilk oyunumuzu oynayacak daha sonra ise adalarımıza gidip baraka inşaatına başlayacaktık.

oyun alanına vardığımız da bizi yine ekip karşıladı ardından acun abi de geldi ve gülüşmeler eşliğinde kısa bi sohbet ettik hep beraber. sonrasında oyun alanına geçtik ve kameralar kayda başladı. geçen sene de gelmeme rağmen çok heyecanlıydım çünkü bu normal bi sene değil all star senesiydi. yılların yarışmacılarıyla beraberdim.

seremonide bi kaçımıza söz verildi ve hislerimiz hakkında konuştuk. artık oyuna geçme vaktimiz gelmişti galiba. acun abi oyunu anlatmaya başladı ve ilk oyun olmasına rağmen parkur bi hayli zordu. bu senenin zor geçeceği her türlü belliydi. ama karşılarında da geçen sene ki gibi saf bi nefise olmayacağını bilmeliler.

pakur anlatıldı ve artık rakiplerimizi seçme vaktimiz gelmişti. kendi aramızda minik bi konuşma yaptıktan sonra daha ilk oyun olduğu için fazla umursamadan rastgele seçimlerimizi yaptık.

ilk oyunum merve aydın'laydı. çıktım, oynadım ve kazandım. mutlu bi şekilde kenara gidip soluklandım ve arkadaşlarıma destek oldum. bunları yaparken de hep bi gözün berna'daydı aslında. istemsizce de olsa gözlerim ona kayıyordu. onunla aynı takımda olmayı çok isterdim çünkü şu zorlu all star senesinde samimiyetine dışarıdan bi gözle güvendiğim nadir insanlardandı.

berna ve damla oyuna çıkıyordu ve heyecanlı bi şekilde onları izlemeye başladım. kimse berna'dan böyle bi performans beklemiyordu çünkü fazla hazırlanmadan geldiğini hepimiz biliyorduk. atışlara gelene kadar ikisi de süper hızlı gelmişti ancak berna yaklaşık 3-4 saniye erken gelmişti atışlara. şaşkınlıkla onları izlerken atışlara başlamalarıyla adeta hepimiz yıkıldık... ikisinin de iyi attığı söylenemezdi.

sonuç olarak kazanan damla oldu. çok iyi bi takım olmuştuk. herkesle iyi anlaşıyordum ve bu çok iyiydi.

ikinci tur seçmelerinde berna'yı seçtim çünkü onunla oynamak istiyordum. parkurun başına gittiğimizde bana baktı ve hafifçe gülümsedi. başarılar dileyip kendi tarafına geçti. o kadar tatlı ve iyi niyetliydi ki konuşmalarından tut hareketlerine kadar her şeyi hoşuma gidiyordu.

ancak ilk günden belliydi ki sanırım takımı ondan pek haz etmiyordu. ilk günden böyleyse ilerleyen zamanları düşünmek dahi istemiyordum.

oyunu oynamaya başladık ve herkes bana parkurların en hızlısı olacağımı söylerken neredeyse berna'yla aynı anda atışlada geldik. hakkının yendiği çok belliydi. sonuç olarak hızlıca atışlarımı bitirdim ve kazandım.

bunu yapmakta takım arkadaşlarımız yüzünden hafif tereddüt etsem de arkamı dönüp yanına gittim ve gülümseyerek elimizi tokuşturdum. kaybetmesine rağmen o da aynı samimilikle gülümsedi ve ikimizde takımımızın yanına geçtik.

e nihayetinde tahmin ettiğim gibi takımımız kazandı. murat bazılarımıza söz verdi ve mutlu bi şekilde konuştuk. karşı takıma da söz verildi ve kaybetmelerine rağmen onlarda tatlı ve komik bi şekilde konuştular.

şuan iyiydi aramız ama 5 dakika sonra bile her an herkes kavgaya tutuşacakmış gibime de gelmiyor değildi.

kırmızı takım adasına giderken bizde ödüle doğru ilerledik, karnımızı doyurup adamıza geçtik.

erkekler barakayı yaparken bizde biraz hindistan cevizi, odun vb. şeyler toplamaya çıktık. dolaşırken konuşulanlardan hareketle söyleyebilirdim ki tahmin ettiğimden daha olaylı, daha garip bi yıl olacaktı.

oyalanarak geri erkeklerin yanına döndük ve hepsi tecrübeli olduğundan barakalar yapılmıştı bile. bizde topladıklarımızı koyduk ve biraz sohbet ettik. hava kararmıştı. hepimiz yorulmuştuk ve tek istediğimiz uyumaktı. herkes birbirine iyi geceler diledikten sonra geçtik ve yattık. bu tahtaların üzerinde yatmayı cidden hiç özlememiştim.

uyumaya çalışıyordum ancak uyuyamıyordum. bi sağa bi sola dönüp duruyor ve arada kafamı kaldırıp diğerleri uyumuş mu diye bakıyordum. ve evet herkes uyumuştu sanırım.

uyuyamadığım için aklıma her şey geliyordu ve bunlardan biri de ne yazık ki berna'ydı. başka kişiler aklıma gelmezken neden ben berna'yı düşünüyordum. ya da acaba ben de onun aklına geliyor muydum?

kafamda ki düşüncelerle beraber sonunda uykuya dalmıştım ve sabah yasin ve poyraz'ın bağırarak ateşin başında şarkı söylemesiyle uyandık hepimiz.

/bölümü yazmaya berna elenmeden önce başlamıştım ve elendiğini gördükten sonra yazasım gelmemişti ama yine içimde nefber perileri uçtuğuna göre bölüm atayım dedimm/ bol yorum ve oy istiyorum canolarr