Wild Flower

10-Geçmiş ve Yara Bandı

Keyifli okumalarrr♡♡

[3 hafta sonra]

^Taehyung'tan^

Jungkookla randevuya çıkmamızın üstünden 3 hafta geçti ve bildiğim tek bir şey vardı oda artık onun sevgilim olmasını istediğimdi.Bu üç hafta bizim için çok önemliydi.Bu üç hafta boyunca ona deli gibi aşık olduğumu daha iyi anladım.Artık sevgili olmalıydık.Her zerresiyle benim olmalıydı.Bu yüzden bu gün ona çıkma teklifi edecetim.

Yaklaşık 1 haftadır ona nasıl bir çıkma teklifi etmem gerektiğini düşündüm.Onu nasıl etkileyebilirdim.Onun için nasıl özel bir anı bırakabilirim diye düşündüm.

Ona çocukluğumu geçirdiğim o yerde teklifte bulunacağım.Ona geçmişimi anlatacağım.

Aslında bu kararı vermek kolay olmadı.Çünkü beni o kadar yaralayan bir çocukluğum oldu ki geçmişimi geride bırakmak için elimden geleni yaptım ve yıllar sonra yaşadıklarım gözlerimde canlanınca neler hissedeceği tahmin etmekte zorluk çektim.Ya kendimi kaybedersem ya sevdiğimin yanında güçsüz kalırsam diye kendimi mahvettim.Ama şunuda biliyorum ki onu herşeyimle istiyorsam geçmişimi ondan saklamamalıyım.

Odamın kapısının tıklatılmasıyla kafamı kapıya doğru çevirdim.Jungkook gelmişti.Şirketteydik ve ben bugün ona edeceğim teklifi düşünüyordum.

"Jungkook..Bir şey mi oldu?"

"Hayır.Sadece seni merak etmiştim. Sabah çok dalgındın.Sorun yok değil mi?"

"Elbette yok güzelim.Sadece bugün seni bir yere götürecektim.Onu düşüyorum."

Heyenla"Ayy!!Taehyung nereye gideceğiz.Çok merak ettim."

"Sürpriz güzelim.Gidince zaten göreceksin."

"Öyle ama çok heyecanlandım."

"Umarım Sürprizimi beğenirsin kır çiçeğim."

"O ne demek taehyung sen ne yaparsan yap ben beğenirim.Sen bana her kır çiçeğim dediğinde midemde uçuşan kelebeklerden haberin yok galiba."

"Hmm...Haberim yoktu ama öğrendiğim iyi oldu.Demek ki seni etkilemeyi başarabilmişim."

"Taehyung...Deme öyle utanıyorum."

Gülerek"Tamam sustum utanma."

"Taehyung mesai saatimin bitmesine az kalmış.Eve gidelim mi?Gideceğimiz yer için hazırlanmak istiyorum."

"Elbette güzelim,hadi çıkalım."

Eve geldiğimizde ilk olarak duşa girdim ve kendime güzel bir kombin hazırladım.Bu gün çok önemli bir gün ve ben jungkooka güzel görünmek istiyorum.

Jungkookla hazırlandıktan sonra arabaya bindik ve yola çıktık.Onu kayalıklara götürecektim.Evet aslında bakarsak çok özenli bir yere benzemiyor ama benim için önemi çok olan bir yer.Çoçukken her şeyimi bu kayalıklara otururken denize haykırmıştım.Tüm kalp kırıklıklarıma,yaralarıma,yalnızlık
larıma bu deniz ve kayalıklar şahit olmuştu.

"İstediğin bir şarkı var mı güzelim.Açma mı ister misin?"

"İstediğin şarkıyı açabilirsin."

Sam Smith'in Fire on Fire şarkısını açtım.Beni her sözüyle etkileyen bir şarkıydı.

○○○

"Taehyung neden kayalıklara geldik?"

"Çünkü seninle burada konuşmak istiyorum güzelim."

"Taehyung bir şey yok değil mi?Endişeleniyorum."

"Hayır güzelim bir sorun yok sadece sana biraz geçmişimden bahsetmek istiyorum.Beni dikkatlice dinle olur mu güzel sevgilim."

Cevap olarak sadece kafasını sallamak la yetindi jungkook.

"Ben çok güzel bir aileye sahiptim. Babam askerdi annem ise hemşire.Zaten
askeriyede tanışmışlar.Annem o zaman askeriyenin revirinde çalışıyormuş.Çok severleri beni jungkook.Bir dediğimi iki etmezlerdi.Sonra bi gün..."

"Taehyung kendini zorlamaya gerek yok."

"Şimdi konuşmazsam bir daha içimi açamam jungkook.Ondan dolayı konuşacağım.
Sonra bir gün babam görevdeydi ve kapı çalmıştı babamın geldiğini sanmıştım ama kapıda başka askerler vardı.Sonra asla duymak istemediğim o sözleri duydum jungkook.Babamın şehit haberi geldi."

Bu sözlerimden sonra kendimi tutamadım ve hüngür hüngür ağlamaya başladım.Kendimi durdurabilmiştim ki jungkookun bana sarılmasıyla durdurmayı başardığım yaşlar göz pınarımdan aktı.Daha sıkı sarıldı bana jungkook.

"Annem çok kötü oldu jungkook. Dayanamadı. Daha acım tazeyken bir de onu kaybettim jungkook.Hiç bir akrabam yanına almadı beni.Hepsi yok saydı.Sonra yetimhaneye verdiler beni.
Hani burada ne işimiz var dedin ya jungkook.Burasi benim her gün yetimhaneden kaçıp dertlerimi anlattığım dostum jungkook.Çok yalnızdım ben jungkook.Çok özlüyorum onları.Neden beni bırakıp gittiler ki ?"

"Bazen hayatın ne getireceği belli olmuyor taehyung.Bugün yanında olan insan yanında olamıyor."

"Beni hiç bırakma olur mu jungkook.Ben bir daha kayıp yaşayamam.Bir daha bu acıya katlanamam."

"Sana söz veriyorum taehyung son nefesime kadar yanında olacağım."

"Jungkook benim her şeyimle kabul ediyorsun değil mi?Bu yaralı kalbime rağmen beni sev beni bırakma lütfen."

"O yaralı kalbinden öperim seni taehyung.Ve bir daha sakın seni bırakacağımı düşünme."

O an ona teklifte bulunmanın tam zamanı olduğunu düşündüm.

"Jungkook"

"Taehyung"

"Önce sen söyle."

"Hayır aynı anda söyleyelim."

"Sevgilim olur musun jungkook?"

"Sevgilim olur musun taehyung?"

Kahkaha atmamız bir oldu.Dakikalarca birbirimize güldük.

"Ee cevabın yok mu jungkook?
Sevgilim olmak ister misin?"

O an cevabını beklerken dudaklarının dudaklarıma deymesini hiç beklemiyordum.Dudakları sadece temas ediyordu.Daha fazla bekleyemedim ve alt dudağını kavrayıp sakince emdim.Sakince öpüşüyorduk sanki birbirimizin canını acıtmaktan korkar gibi. Nefessiz kalana kadar öpüştük.Dudaklarını geri çeken ilk o oldu.

Alnını alnıma yasladı;

"Sevgilin olurum taehyung.Sonsuza dek."

"Sana söz jungkook seni üzmemek için elimden gelen her şeyi yapacağım.Sen benim yıllar sonra başıma gelen en güzel şeysin sevgilim."

"Sende benim için öylesin sevgilim.

Şu dünyada başıma gelen en güzel şeysin."

♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤

Bu bölüm size anlamsız gelmiş olabilir ama bence tae nin yaralarının kapanması için jungkooka anlatması gerekiyordu.Aslında bu vesileyle de onları sevgili yaptım.

Umarım keyifle okumuşsunuzdur.Oy verirseniz çok mutlu olurumm♡♡