Yaklaşık on dakikadır Çınar hocanın gelmesini bekliyordum.Onu buraya çağırmıştım ama gelince ne diyecektim ki "hocam sizi arzuluyorum,
size takıntılıyım falan mı?"
Ayak sesleri geliyordu.Arkamı döndüğümde Çınar hocayı gördüm.Üstünde siyah bol bir tişört altında ise üstüyle uyumlu siyah bir keten pantolon vardı.
Gittikçe yanıma yaklaşıyordu.Ama ben kafamın güzelliğinden durumu idrak bile edemiyordum.
O her adım attığında içinde bulunduğum okyanusta daha çok boğuluyordum.Adımları beni görünce hızlanmaya başladı,artık neredeyse koşuyordu.
Daha fazla dayanamaıdm ve gidip boynuna atlayarak ağlamaya başladım.
" Nefes,bebeğim ne oldu?iyi misin?"
Sorularına cevap veremeyecek kadar çok ağlıyordum.Ağlamalarım hıçkırığa dönüşüyordu.
O ise kaç kere olduğunu bilmediğim ve artık duyamadığım bir şekilde" iyi misin?ne oldu?"sorularını yöneltmeye devam ediyordu
Beni kucağından indirmeden eşyalarımı topladı ve kendi arabasına götürmeye başladı.Bunu yaparken de beni rahatlatmak için sırtımı sıvazlıyordu.
Beni arka koltuğa bindirdi kendi de yanıma oturdu.Biraz da olsa sakinleşmiştim onun kollarında.
"Bebeğim,anlatmak ister misin?"
Derin bir nefes alarak konuşmaya başladım
"Bu konuya iyi bakmayacağınızı biliyorum. Ama artık dayanamıyorum."
Kelimelerim kesik kesik çıkıyordu.
" Siz benim öğretmenimsiniz biliyorum ama kim olduğunuz umrumda değil ben sizi gerçekten çok seviyorum sizi ilk gördüğüm günden beri...
Yokluğunuza dayanamıyorum.Biliyorum aramızda öğretmen öğrenci ilişkisi dışında bir şey olamaz ama ben sizi çok istiyorum.Yanımda olmadığınız her an çıldırıyorum.Okulda ki diğer öğrencilerle konuşmanız bile canımı yakıyor.Ben çok özür dilerim ne olur anlayın beni sizsiz nefes bile alamıyorum."
Yeniden ağlamaya başlamıştım hem de öncekinden daha şiddetli bir şekilde.
Çınar hoca söylediklerimi bitirir bitirmez bana ilk başta içten bir şekilde gülümsedi ve en sıkı sarılamlarından birini armağan etti.
Yüzünde küçük bir tebessümle konuşmaya başladı
"Nefes ister inan ister inanma ama seni çok iyi anlıyorum birine aşık olup onu elde edememek nasıldır bilirim,birini çok özleyip ona dokunamamak nasıldır iyi bilirim.Açıkçası sen söylemeden önce bana karşı böyle hislerin olduğunu bilmiyordum.Aklımın ucundan bile geçmezdi.Seni çok seviyorum ama bu sevgi öyle bir sevgi değil güzelim,sana değer veriyorum ama o şekilde değil seni sadece öğrencim olarak görüyorum"
Yanaklarıma akan yaşları sildi ve yanağıma bir öpücük kondurdu.
Ardından devam etti.
"Görüyorum canın çok yanıyor ama bizim öyle bir ilişki içinde olmamız çok yanlış,yapamayız"
Bu cümleden sonra gözlerim kararadı ,etraf bulanıklaştı.
Son duyduğum ses ise"Nefes,sen bana yasaksın bebeğim "oldu.
Ondan sonrasını hatırlamıyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
LOVE ME(Daddy's girl 🎀)
Teen Fiction"Gözlerine bakınca anlıyordum ondaki ışığı... Çok masumdu çok ama çok fazla aşk içeriyordu bakışları. Tıpkı bir yavru köpek gibiydi ne zaman boynuma sokulup "love me,love me"diye inlediğinde kalbimde ve erkekliğimde kimsesin hissettirmediği şey...
