8

313 15 5
                                    

Bu kitabın olduğunu unuttum:(

Köpüklü bedenimi duruladı havluyla ilk beni kuruttu sonra ne zaman getirdiğini bilmediğim bornozu bana verdi bornoz onun gibi kokuyordu bornozu giydim ve kuşağını bağlayıp benden sonra o duş alırken onu izlemeye başladım "doymadın heralde Taehyung " dediği şeyle utançla kızardım ve sandalyeyi ona ters gelecek şekilde döndürüp yönümü kapıya çevirdim.

Utangaçca kucağımdaki elleri ve yeni yeni uzamaya başlayan tırnaklarımı izlemeye başladım derin bir iç çektim sıkılmıştım tamam belki kısa bir süre ama tam arkamda olmasına rağmen ona bakamiyordum bakmıyordum utançla yüzüm kıpkırmızı oluyordu durduramiyordum.

Kafami yan çevirip çaktırmadan ona baktım ya da baktığımı sandım ona baktığımda bana baktığını farkettim ve onun hala o çıplak vücudunu görünce hem yanaklarım hemde alt taraflarım ısındı. Komutan bedenini durulayıp kendi beline bir havlu taktı ve beni ayağa kaldırıp kucağına aldı.

Kapıya doğru yöneldiğinde gözlerimi büyüttüm bizi diğer askerlerin pencereden izlediğini görünce bedenim soğuk bir titremeyle irkildi utançla kafamı komutanın boynuna gömdüm ve sanki bir devekuşu gibi kafam gizlenirse korunabileceğimi düşündüm ellerim komutanın sıkı kollarini tutuyor hafifçe tırnaklarımı koluna bastırıyordum.

"Sizin ne işiniz var lan burda hemen odalarınıza gidin ve bu konu hakkında konuşan bir kişi bile duyarsan o kişi cezasını tamamiyle alır!" Komutanın bagirmasiyla daha fazla irkildim askerlerin yanından geçerken onlara baktığında onların yere baktıklarını ve konuşmadiklarini gördüm bu bir nebzede olsa içimi rahatlamıştı evet ama onlar bana bunu hatirlatmasada bu kirli görüntüler onların zihninde bir anı olarak yer edinecekti.

Hala komutanın havluyla olduğunu farkettigimde daha fazla uyandım o hiç utanmıyor muydu üstü çıplaktı ve altında bir havlu vardı ya düşerse... Neyse bunun hakkında düşünmek istemiyorum. Uzun koridorda yürümeye devam ediyordu siyah botlarının yere çarpmasıyla oluşan ritmik ses koridorda yankı yapıyordu etrafta alışılmadık bir sessizlik hakimdi ve bu nedense çok güzeldi.

Botlarının ritmik sesi beni mayıştırmışti kafamı onun omzuna yasladım ve nefesimi onun boynuna vererek uyuklamaya başladım tam o sırada onun boğuk kikirtisini duydum ama umursamadım uykum şuan çok güzeldi kafam yana dusecekken daha fazla yaklaştırdım ve dudağım onun boynuna çarptı nefesi kesilmişti ve bu beni eğlendirmişti.

Biliyorum uzun zamandır bölüm yayinlamadim ama ne yapayım hem çoğunlukla unuttum hemde yazacak şey bulamadim kusura bakmayın.

komutanımHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin