komutanım

10

Acilen ona bakmayı bırakmalı ve uyumaliydim kıçımın bir daha sikilmeye dayanacağını sanmıyordum aslında dayanirdi her neyse ne saçmalıyorum hemen uyumaliyim gözlerimi yavaşça kapatıp uyumaya başladım o ise yerinden kıpırdamadan beni izliyordu delici bakışlarını yüzümde hissedebiliyordum uyurken göz nasıl kapalı kalıyordu veya hangi şekilde kapalı kalıyordu?

Kafamı yastığa yasladım ve rahatımı bulmak için kafamı yastıkta sallayıp duruyordum rahatımı bulunca sakince uyumaya çalıştım ama ellerim terleyip duruyordu ve sanki bir boşluk hissediyordum bu hissi siktir etmeye çalıştım ama yapamıyordum.

Yatağın çöktüğünü hissettim tam arkamdaydi kahretsin sessiz kalmaya çalıştım ama kalbim gümbür gümbür atıyordu resmen ben burdayım diyordu elimle kalbimi tutmak istiyordum sonra doğru düzgün nefes alıp vermeye çalıştım yine boğuk bir şekilde kikirdadi ve arkama uzanıp kollarını belime doladı ve beni kendine çekip göğsünü sırtıma yapıştırdı.

Burnu ensemde geziyor beni hafifçe gıdıklıyordu sıcak solukları ensemi delip geçiyordu elimle çarşafı sıktığımı farkettim komutanın eli yukarıya tırmanıp göğüs uçlarımı kavramıştı bari uyurken bir rahat ver be adam uyumaya çalıştım inşallah uyuyacaktım.

Yarın

Uyandığımda hafifçe esnedim ve bedenimi esneterek yavaşça yataktan kalktım komutan yatakta yoktu koltuğun üstündeki üniformalarımı giydim sonra duvardaki saate baktığımda dondum siktir saat 6 olmuştu.

Antrenmana geç kalma telaşıyla hızla giyindim ve botlarımı hiç olmadığı kadar hızlı giyip odadan çıktım ve koşarak bahçeye gittim askerler koşu yapıyordu tam onların arasına kaynak yapacakken kolumdan tutuldum onun kokusunu aldığımda içimden siktiri çektim.

"Neden geç kaldın asker!" Komutana baktım ve ilk hafifçe gülümsedim sonra tedirgince konuştum "komutanım uyuya kalmışım" komutan sırıttı ve beni bir yere sürüklemeye başladı kenardaki bir banka oturmustuk askerler bizi göremiyordu komutan jeon elindeki daha önce farketmedigim torbayı gösterdi ve içinden iki tane sandviç ve bir şişe meyve suyu çıkardı.

"Kahvaltı etmedin değil mi asker" dediği şeyle ona baktım sonra bakışlarım tekrar yemeğe döndü refleksle karnımı tuttum çok açtım kafamla komutanı onayladım ve sandviclerden birine uzandım. Komutan beni engellediğinde şaşırdım "kahvaltıyı haketmen gerekiyor" dediği şeyden bir sikim anlamamıştım.

Elimi eline aldı ve kendi bedenine yaklaştırdığında ne yapacağını merakla beklemeye başladım elimi sikine yaklastırıyordu tam dokunacakken bir askerin sesi geldi "komutanım seungmin ağaçtan düştü" gülmemek için dudağımi dişledim çok komik gelmişti komutan söverek kalktı ve gitti bense sandviclere yumuldum ve onları yemeye başladım.

Yemekleri bitirdikten sonra askerlerin yanına geri döndüm ve seungmini görünce yine gulesim geldi neyseki bir şeyi yoktu. Sonra askerlerin yanına yaklaşan sivil kişiyi gördüm.

Bahanem yok yazmaya üşendim