အိမ်ရှေ့ကွပ်ပြစ်ကလေးတွင်ယဉ်နှင့်မောင်ထိုင်နေလေသည်။ ဖုန်းလိုင်းသိပ်မမိသောနေရာဖြစ်ေသာေကြာင့်မောင်တစ်ယောက်စိတ်ညစ်ရင်းနောက်ဒီရွာအားမလာချင်တော့ကြောင်းတွေးနေလေသည်။
"မမကြီး"
"ဟေ"
"ဟိုဟာလေ...."
"ပြောလေ မောင်"
"ဒီနေ့ လေးလေးဇင်တို့ပီးရင်ဘယ်အိမ်သွားရမှာလဲဟင်"
"ညနေအရီးလေးသွင်အိမ်ကမုန့်စားဖိတ်ထားတယ်"
"အော်"
"ကျူပ်ကိုရဲရဲတင်းတင်းပြောပါအေ"
"ဟုတ် မမကြီး"
"အိမ့်ကော"
"အမကအိမ်ပေါ်ထက်မှာဖုန်းသုံးနေတယ်"
"အိမ့်...."
"ရှင်..."
"ဆင်းလာခဲ့အုန်းအောက်ကို"
"ဟုတ်ကဲ့"
"မြန်မြန်....ခနနေထမင်းစားသွားရမယ်နော်"
"ဟုတ်"
"ပြင်ဆင်ထားလိုက်"
"ဟုတ်"
~~~
"ဆရာမ"
ပူပြင်းလွန်းသောရာသီဥတုကြောင့်ပါးကွက်ကြားလေးနှင့်မြင်သူတိုင်းသဘောကျရေသာအမျိုးသမီး။ သူမ၏တပည့်ဟောင်းရောက်လာသောကြောင့်အနည်းထူးဆန်းနေသည်။
"ဟေ"
"ဘာလုပ်နေတာတုန်းဗျ"
"စာဖတ်နေတာလေ မတွေ့ဘူးလား"
"တွေ့ပါတယ်ဗျာဆရာမကလဲ ကျနော့်ကိုတွေ့ရင်ေပြာဖို့ပဲ"
"ပြောချင်စရာကောင်းနေတာကို"
"ဒါနဲ့၁၀တန်းပြီးရင်ရည်းစားထားလို့ရပြီလို့ဆရာမပြောတယ်နော်"
"အေးလေ နင်၁၀တန်းပြီးရင်ငါနဲ့မဆိုင်ေတာ့ဘူး လုပ်ချင်တာလုပ်"
"အဲ့တာလေ..."
"ဟဲ့..ဟဲ့..နေအုံး လုပ်ချင်တာလုပ်ဆိုပေမဲ့မဟုတ်တာလုပ်လို့ကတော့ ကြိမ်လုံးနော်"
"ဟာဆရာမကလဲ ဒါနဲ့လေဟို...မြို့ကရောက်လာတဲ့ကောင်မလေးနမည်သိလား"
YOU ARE READING
တွယ်တာမိသောအမျိုးသမီး
Short Story"မြတ်နိုးမိသူက တီချယ်မေပါပဲ" ကေဇင်နန်းထိုက်မောင် "မောင့်ကိုပဲချစ်တယ်" မေသော်တာလွင် "တို့အချစ်ကိုမောင်မမြင်ဘူးလားကွယ်" ခင်စန္ဒာမြနွယ်
