p-6

398 18 3
                                    

"မောင်...အိမ့်ရေ...ခနလာကြအုံးကွယ်"

"ရှင်မမကြီး"

"လာပြီဗျာ့"

"ညနေ့ရွာထဲကဆရာလေးမွေးနေ့ရှိတယ် အဲ့တာသူကနေ့လည်ဘက်မုန့်ကျွေးပြီးညဘက်ပွဲပြမယ်တဲ့"

"သမီးတခါမှရွာကပွဲမကြည့်ဖူးဘူး"

"သမီးကတော့မကြည့်တာပျင်းလို့"

"မမကြီးမေးချင်တာက မောင်တို့ပွဲကြည့်မယ်ဆိုရင်နေ့လည်ဘက်မုန့်ကျွေးတာကိုကလေးတွေခေါ်သွားလိုက်မယ်"

"ဟုတ်ကဲ့"

"ဟုတ်"

"ဟုတ်ပြီ"

~~~

"ဆရာမ....ဆရာမ....ဆရာမဒေါ်ခင်စန္ဒာမြနွယ်"

"ရှင်"

စန္ဒာတစ်ယောက်သင်တန်းတွင်ခေါ်မကြားအော်မကြားစိတ်ကတစ်ခြားတစ်နေရာရောက်နေပြန်သည်။ မောင်နှင့်အိပ်ခဲ့သည့်ညအားပြန်တွေးနေမလား။

"ဆရာမရယ်ခေါ်လိုက်ရတာ"

"ဟို တောင်းပန်ပါတယ်ရှင့်"

"ရပါတယ် ဒါကလေ......"

*စိတ်တွေ ကိုယ်နဲ့မကပ်နေအောင်စိုးမိုးထားပါလားကလေးရယ်*

~~~
"အန်တီလေး...."

"ဟေ..."

"သွားရအောင်...နောက်‌ကျနေပြီ"

၇နာရီကျော်လောက်ရှိပြီမို့ပွဲကြည့်ရန်ချောစုလာခေါ်လေပြီ။ ချောစုနှင့်အတူ သူမသူငယ်ချင်း မြင့်သက်နှင့်ပန်းဖြူတို့လည်းပါလာလေသည်။

"အေးပါ"

"ဟဲ့ နင့်အန်တီလေးကတကယ်ချောတာပဲ"

"ဒါပေါ့ဟ"

"အန်တီလေးအိမ့်ကော"

"လာလိမ့်မယ် နှုတ်ခမ်းနီဆိုးနေလို့"

"ရွေ့ဆုံးတန်းရမှကြည့်မှာနော်"

"ငါကောပဲနော်"

ချောစုသူငယ်ချင်းတွေကြားမောင်တစ်ယောက်ကြောင်တောင်"လေးရပ်နေလေသည်။ ပန်းဖြူသည်အလျှင်အမြန်ပင်မောင့်နားသို့ကပ်သွားလေသည်။

"ဒါနဲ့ နမည်ဘယ်လိုခေါ်လဲ"

"ကေဇင်နန်းထိုက်မောင် မောင်လို့ပဲခေါ်ပါ"

တွယ်တာမိသောအမျိုးသမီးWhere stories live. Discover now