Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
IT AIN'T FASCINATING
"ဝီလီယမ်"
"မျက်နှာမြင်ဖူးပြီးသားပဲကိုဘာလို့နံရံခြား
နေသေးတာလဲ"
ဝီလီယမ်မကျေမနပ်ပြောမိတော့ ခပ်အစ်အစ်ရယ်သံကလေထုကိုလွှမ်းခြုံသွားတာမလို့မျက်မှောင်ကြုံ့လိုက်မိသည်။
"သက်သောင့်သက်သာမရှိလို့လေ ဒါနဲ့
ဝီလီယမ် ဒီရက်ပိုင်းတွေအပြင်ထွက်တဲ့ရက်တွေများလာတယ်နော် အန္တရာယ်ရှိပါတယ်ဆိုတာကိုဘာလို့အဲဒီလောက်အထိစွန့်စားနေတာလဲ"
"နေ့တိုင်းလိုလိုထွက်မိတာတော့ဟုတ်ပေမဲ့
အကြာကြီးမနေပါဘူး ဒါနဲ့ ကျွန်တော်ထွက်တာကိုဂျေဆင်ကဘယ်လိုသိတာလဲ မဟုတ်မှ စောင့်ကြည့်နေတယ်လို့တော့မပြောနဲ့နော်"
ဝီလီယမ်လှမ်းပြောရင်းအခန်းထဲကိုဟိုဟိုဒီဒီလျှောက်ကြည့်မိတယ်။မသိနိုင်ဘူးမလား ဂျေဆင် မယ်လ်ဖွိုင်းကသူ့အနားမှာဝိညာဉ်တစ်ကောင်ကောင်ကိုလွှတ်ထားရင်ဘယ်လိုလုပ်မလဲ။
"စောင့်ကြည့်နေတာကတော့ဟုတ်တယ် ဒါပေမဲ့မစိုးရိမ်ပါနဲ့ သက်ရှိအရာကိုပဲသုံးပြီးစောင့်ကြည့်တာပါ ဝီလီယမ်သွားတဲ့တောင်ကုန်းနားမှာအမြဲရှိနေတဲ့
ကြောင်အမည်းလေးကကိုယ့်အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်ပဲ"
အဲဒီတော့မှသူဆက်စပ်တွေးကြည့်မိတော့တယ်။အရင်ကတစ်ခါမှမတွေ့ခဲ့တာကို
ဒီရက်ပိုင်းအမြဲတွေ့နေလို့ ပိုင်ရှင်ကစွန့်ပစ်လိုက်တယ်ထင်ပြီးသနားနေတာကို ပိုင်ရှင်ကစွန့်ပစ်တာမဟုတ်ဘဲစောင့်ကြည့်ခိုင်းတာဖြစ်နေတာပဲ။
"အပြင်ထွက်နေရတဲ့အကြောင်းအရင်းကစောင့်ရမဲ့လူဆိုတာကြောင့်လား"
