AY IŞIĞI MABEDİ

7. BÖLÜM | ❝Tek Aydınlığı Alev Olan Orman❞

                       hoşgeldiniz bebeklerim.
          uzun zamandır görüşemiyorduk çünkü
     bildiğiniz üzere, diğer bölümlerden reaksiyon
         almak adına yeni bölümü bekletiyordum.
   
   fakat beklemekten sıkıldım açıkçası, yine bu
        bölüme göre şekillendireceğim gidişatı.
   okunma ve oy arasındaki fark bir tık üzüyor.

    özellikle bu bölüm ve sonrasındaki bölümler,
       kelime sayısı açısından epey fazla olacak.
    artık geçmişe ve hislerin derinliğine iniyoruz.

   oylarınızı bekliyor olacağım. en azından bu ve   
             önceki birkaç bölümü 20 oy yapalım ᥫ᭡

bolca sevgi, çokça öpücük ❤︎

ꨄ︎
06.07.24

♫
              13. Vagon, Hep Yarım Kaldım

❝damarlarımda
senin kanın akarken
söyle
nasıl unutayım ❞

        -yitip gitme fikri doğuştan bizde,

                               Süt ve Bal

    Biletlerinizi aldıysanız tiyatro başlıyor.
                               Biz geldik.

🪙

2017, EYLÜL

ANKARA

REN KOLEJİ

"Bana bak kızım! Helin misin Pelin misin ne haltsan artık, bir daha sakın sırf birisi sana karşı susuyor, hatta geç susmayı, alt sınıfın diye onu zorbalamaya kalkarsan eğer yemin olsun seni tüm okula rezil ederim,"

Uzun, gür saçlarını omuzunun arkasında topladı İva. Gözleri karşısındaki kızdayken bir cevap bekler gibi kaşlarını kaldırmıştı. "Duydun değil mi beni Selin?"

Karşısındaki kız söylenenlerden etkilenmemiş bir tavırla, "Derin," dedi. "Benim adım Derin. "

İva, önemsiz bir şeymiş gibi elini salladıktan sonra arkasındaki, mavi gözlü bebek gibi güzelliğiyle herkesi kendine çekebilecek kıza bir bakış attıktan sonra önündeki Derin'e döndü.

"Her neyse işte. Bir önemi yok. İsmin, zorba olduğunu değiştirmiyor Pelin," dedi alaylı bir tonda.

Karşısındaki Derin kaşlarını çattı. "Sanane bu kızdan. Avukatı mısın? İstediğim şekilde konuşurken sana sormayacağım! Çekil önümden!"

İva sinirli bir gülüşle Derin'e doğru ilerledi. Derin ondan korkuyor ama içi boş cesaretini sergilemeden de yapamıyordu. Bu kızı tanıyordu. İkiziyle birlikte herkese kafa tutan, kimseden korkmayan, herkesin hayranlıkla baktığı bir kızdı. Yıllardır aynı okulda olmalarına rağmen o karşısındaki bu korkusuz kızı çok iyi tanırken İva onu sadece yaptığı zorbalıklar sebebiyle anımsıyordu.

"Bana soracaksın tabii ya. Sorma bakayım neler oluyor! Hep birlikte görebiliriz istersen. Bu kızı, " dedi arkasında mavi gözleriyle dümdüz bakan kızı göstererek. "Bir daha bu kızı tek bir kelimenle bile rahatsız edersen eğer, o zaman adını bütün okula duyururum Helin, " dedi dalga geçe geçe. İsmini gerçekten unutmuştu. Ama en azından Helin olmadığını biliyordu.