10."ZAMAN KAYBISIN"

7.3K 417 126
                                    

Bölüm şarkısı: Ty menya plenila

~

"Yavrum bir şeyler yesene?" Dedi yeşim hanım.

"İştahım yok sağ olun."

"Ama olmaz öyle. Hem bunları ben yaptım bunlardan ye bari."

Uzattığı kabak yemeğinden bir kaç kaşık tabağıma aldım.

Kimseden çıt çıkmıyordu.

"Okuldan attırdım o çocuğu. Bir daha kimse yaklaşmayacak sana." Dedi arslan bey.

"Teşekkürler." Dedim zorlukla. Aklıma gelenler gözümün dolmasına sebep oluyordu.

....

"Bırak beni baba!"

"Attılar seni okuldan mutlu musun!?"

"SEN BENİ KORUMADIN ÇÜNKÜ! KIZIM YAPMIŞTIR DEDİN! ben bir şey yapmamıştım! Şimdi bırak kolumu!"

Beni kolumdan ileriye doğru ittirdi.

"Senden hiçbiri bok olmaz. Sana harcadım her kuruşa yazık. Zaman kaybından başka bir şey değilsin sen."

"Karın beni doğurmasaydı o zaman!"

"Keşke! Ama böyle bir hayal kırıklığı doğuracağını tahmin etmemiştim!"

Öylece baka kaldım. Ben zaman kaybından ibarettim. Babam bunu bana en iyi şekilde öğretmişti.

....

Kabaktan yemeğinden bir kaç kaşık aldıktan sonra masadan kalktım.

"Odama çıkıyorum ben."

"Biraz bizimle otursaydın?"

"Başka zaman."

Cevap vermesini beklemeden odadan çıktım. Sanki bu anı beklermişcesine ağlamaya başladım. Hiçbir çalışana gözükmeden odama çıktım.

Kapıyı kapattım ve kapının önünde yan taraftakı masayı çektim.

Artık kapıyı açmazlardı. Ve ben güvendeydim.

Halıya oturdum ve ağlamaya devam ettim.

Orada kaç saat ağladım bilmiyorum ama en son gözlerimin yanması ile halıdan kalktım ve tuvalete girdim.

Yüzüme defalarca kez soğuk su çarptım.

Anılarım peşimi bırakmıyordu.

....

"Gir çabuk!"

"Anne çok soğuk!"

"Onu bitlenmeden önce düşünecektin pasaklı! Yine rezil ettin bizi açelya yine!"

Annem beni üstümdeki kıyafetler ile banyoya soktu. Soğuk suyu açarak üstüme tuttu.

"ANNE ÜŞÜYORUM!"

"Sus be! Bitlerinden iyiyce arın diye soğuk su."

Buz gibi su tenime her çarptığında titriyordum. Dişlerim birbirine çarpıyordu. Ve annem bu görüntüden zevk alıyor gibiydi.

Benim acı çekmem onu mutlu ediyordu. Çünkü ben onun hayallerindeki çocuk değildim.

....

Duşa kabine girdim. Duşun içine oturdum ve soğuk suyu açtım.

O su tenime her çarptığında ben o günkü gibi titriyordum. Dişlerim birbirine çarpıyor, göz yaşlarım suya karışıyordu.

ABİLERİMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin