Gözlerimi açtığımda beyaz boş bir odadaydım. Odada ne bir cam ne de
bir kapı vardı.
Hissettiğim ıslaklıkla yere baktım. Bileklerime kadar suyun içindeydim.
Duvarlara vurmaya başladım.
"Kimse yok mu!? Uraz!? Yaman!? Arslan bey! Biri cevap versin!?"
Su hızla yükselirken tek yaptığım Bağırmaktı.
Su kısa sürede boğazıma kadar gelmişti.
Ağladım, bağırdım ama hiçbir işe yaramadı. Ne biri beni duydu ne de kurtardı.
Yavaş yavaş boğuluyordum. Suyun içinde bağırmaya çalışıyordum. Genzime kaçan suyun her zerresini hissediyordum.
Bir anda kafam su da çıkarmayı başardım. Ama bir anda tekrar suyun içine gömüldüm.
Defalarca kez aynısını yaşıyordum. Gözümden akan yaşların haddi hesabı yoktu.
Bağırmaktan boğazım acırken çırpınmaya devam ettim.
Başım sudan çıktığı anda bağırıyordum ama bir anda tekrar suya gömülüyordum.
Suyun içindeydim, uzaktan sesler geliyordu. Duyuyor gibiydim ama anlamıyordum.
Biri beni sudan çekip çıkardığında gözlerimi açtım.
....
Urazı görmemle hıçkırarak ağlamaya başladım.
Bana sarılmasıyla daha da çok ağladım.
Derin derin nefesler alırken bir yandan da ağlıyordum.
"Özür dilerim." O da ağlıyordu.
"Nefes almak istiyorum." Dedim ve ondan ayrıldım.
"Benimle birlikte derince nefes al tamam mı?"
Derince bir nefes almasıyla bende aynısını yaptım.
Aynı şeyi defalarca tekrarladıktan sonra kendime birazda olsa gelmiştim.
Başımı kaldırıp odadaki kişilere baktım.
Yeşim hanım, arslan bey, Yunus ve diğerleri.
Yeşim hanım yerinden kalkarak hızlıca yanıma geldi.
Uraz kalkarken o yanıma oturdu ve ellerimi tuttu.
Ağlamamak için çabalıyordu.
"Ağrın var mı annecim? Gel uzan şöyle."
"Uzanmak istemiyorum." Dedim. Elimle saçlarımı kulağımın arkasına ittirdim.
Gözlerim odada bir kez daha dolandı ama aradığım kişiyi bulamadım.
Gözüm yunusa kaydığın kolumu kaldırdım.
"Gel."
Duvarın kenarına geçmiş sessizce izliyordu. Gel dememle birlikte yanıma geldi.
Kollarından dolayı sarılamayacağı için ben ona sarıldım.
"Nasıl hissediyorsun?" Dedi sessizce.
"Kötü." Dedim ve ondan ayrıldım.
"Sence nasıl olmalıyım?"
"Nasıl olmak istiyorsan öyle." Dedi ve gülümsedi.
Bende hafifçe gülümsedim.
Arslan bey'in hüzünle beni izlediğini fark ettim.
Ayağa kalktı ve kapıya doğru ilerledi. "Ufak bir işim var." Dedi ve gitti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ABİLERİM
Novela Juvenil"Keyfinden gelmedim buraya bende size çok meraklı değilim." "İyi geldiğin çöplüğe geri git o zaman!" diye bağırdı sarı şeytan. Geldiğimden beri onu gözüm tutmamıştı zaten. .... Reklam yapmayınız.
