အချစ်တွေကခမ်းနားလွန်းသောအခါ
Part 8 ပထမခြေလှမ်း
မင်းလိပ်ပြာလုံလွန်းတာ
ငါအံဩတယ် ကင်ထယ်ယောင်း
တခါတခါ ငါမေ့သွားတယ်
မင်းအားနည်းချက်ကိုရှာပီး
လက်စားခြေဖို့ ငါနေနေတာလား
ဒါမှမဟုတ် ပုံရိပ်လေးကို
ငါကိုယ်တိုင်ခစားနေချင်တာလား
မိုးလင်းမိုးချုပ်သူ့ကိုတွေ့ရသည်မို့
နာကျင်ရတာသက်သာသလိုဖြစ်ပေမယ့်
ကင်ထယ်ယောင်းရဲ့ မကျူးကျော်ရ
ဆိုင်းဘုတ်ကပ်သလိုမျက်ဝန်းတွေကြောင့် ပိုပီးမုန်းမိတယ်
ကိုယ့်ထပ်သာငယ်တာ စီးပွါးရေးရော
လူမူရေးပါအားနည်းချက်မရှိပါသော ကင်ထယ်ယောင်း
တနေ့တာကို စနစ်တကျဖြတ်သန်းနေပုံက
ခေသူတော့မဟုတ်
"မင်ရေ breakfast စားရအောင်"
"အင်းလာပီယောင်း "
လှေကားကဆင်းလာရင်း
လှေကားထောင့်က ဂျွန့်အတွက်ပေးထားတဲ့အခန်းဝမှာ
ဂျွန်ကိုတွေ့သည်
" ဂျွန် မနက်စာ စားမယ် လာလေ"
မင်ရဲ့အမေးကို မဝံ့မရဲဟန်လေးနှင့်
ကူးငယ် ပန်းနုသွေးပြလိုက်လေသည်
" ဪ ယောင်းကြောင့်လား
ယောင်းကိုမရှိန်ပါနဲ့ ဂျွန် သူက အဲ့လိုပဲနေတတ်လို့ပါ
ပေါ့ပေါ့ပါးပါးနေပါ မင်လည်းရှိတာပဲ"
မကြိုက်ပါ မင်အတင်းခေါ်မှ
ထမင်းစားခန်းလိုက်လာတဲ့ဂျွန်က အားနာပီးမဝံ့ရဲမူတွေနဲ့
ယောင်းက တဖက်သားအပေါ်နှိမ့်ချမူတွေလုပ်တတ်သူမဟုတ်ပေမယ့် ထူးထူးဆန်းဆန်း ဂျွန့်ကိုနှိမ်နေတာမို့
မင်မကြိုက်ပါဘူး
ပေါ်တင်မလုပ်ပါနဲ့ပြောရင်
မင်က ဂျွန်ဘက်ကပါတယ်ဆိုပီး
မင့်ကိုသဝန်တိုကာ ဂျွန်ကို ပိုမဲကျနေမှဖြင့် ခက်ရချည်ရဲ့
"မင်ရေ ကြာတယ်ကွာ မောင်က မင်နဲ့ နံနက်စာစားပီးမှသွားမှာပါဆိုကွာ"
ထမင်းစားခန်းဝ ရောက်ရောက်ချင်း
ယောင်းခေါ်သံကြားကြားချင်း
ရှေ့ဆက်မတိုးဘဲ
ရပ်သွားသည့်ဂျွန်ကို မင်စိတ်မရှည်စွာ
လက်ကဆွဲခေါ်လာမိသည်
ဘယ်လိုကြီးလဲ ဟိုလူ့ကို မင်က
ဘာလို့လက်ဆွဲခေါ်လာရတာလဲ
ထယ်တယောက်မျက်မှောင်ကျုတ်မူက အလိုလို
မင့်ကိုလှမ်းကြည့်တော့
စူပုတ်ပုတ်နဲ့ မြတ်နိုးရာလေးက
မကြည်သလိုလေးကြည့်သည်
ဟိုလူကလည်း မင့်ကို အားကိုးယူနေသလားမှတ်ရတယ်
ဘာလဲ ဟ ဒီလူက
YOU ARE READING
အချစ်တွေက ခမ်းနားလွန်းသောအခါ
Fanfictionအကြောင်းမဲ့တဲ့ မင်းရဲ့ အမုန်းတွေကို ငါခံနိုင်ရည်ရှိနေပါပြီ jeon Park Jimin ချစ်တာပေါ့ အထိခိုက်မခံနိုင်အောင်ကို ချစ်တာ တလောကလုံးကို စိန်ခေါ်ချစ်ပြရမယ်ဆိုရင်တောင် စောက်ဂရုမစိုက်ပဲ ချစ်ပြမယ့်ကောင် ...
