Chapter Eleven

53 9 0
                                    

Unicode


"လိုချင်တာ တစ်ခုခုပေါ်လာမယ်ဆိုရင် လက်သာထောင်လိုက်နော်။ ငွေက တို့ရှင်းပေးမယ်။"

မသိသူအဖို့တော့ ကြွားဝါမှုဟု ခေါင်းစီးတပ်စရာရယ်။
သို့သော် အထက်ပါစကားကို နားနှင့် ဆက်ဆက် ကြားရသည့် အန်တိုနီယာအတွက်မူ ချစ်သူကို အလိုလိုက်အကြိုက်ဆောင်သည့် လေသံသေးသေးလေးသာ။

"လူကြီးမင်းတို့ မျက်မှောက် စားပွဲပေါ်မှာ ခင်းကျင်းပြသထားတဲ့ပစ္စည်းလေးကတော့ ရောမခေတ်က ဂရိအမျိုးသမီးတစ်ဦးရဲ့ လက်စွပ်တစ်ကွင်းပါပဲ။ သို့ပေသိ ဒီလက်စွပ်ရဲ့ ထူးခြားချက်ကလေးကတော့ ပုံမှန်လက်စွပ်လေးတွေလို ရွှေကွင်းလေးအပေါ်မှာ ကျောက်တစ်လုံး၊ နှစ်လုံး ကွပ်ထားတာ မဟုတ်ပါဘူး။ ရွှေကွင်းတစ်ကွင်းလုံးကိုမှ ခရမ်းဆွဲကျောက်ကို အကွင်းလိုက် ထွင်းကွပ်ထားတာပါ။ အဲ့ကျောက်ကိုမှ အပေါ်မှာ စာလုံးလေးတွေ ထပ်ထွင်းထားပါသေးတယ်။ အဲ့စာလုံးလေးတွေကို ဘာသာပြန်ရမယ်ဆိုရင်တော့ ယဉ်ကျေးသိမ်မွေ့မှုရယ်လို့ အဓိပ္ပာယ်ရပါတယ်ခင်ဗျာ။ ကျွမ်းကျင်ပညာရှင်တွေက သေချာသုံးသပ်စစ်ဆေးထားပြီး ပိုင်ရှင်နဲ့ ညှိနှိုင်းပြီးနောက်မှာတော့ ကျွန်တော်တို့ဟာ ဒီရှေးဟောင်း ရှားပါး လက်စွပ်လေးကို အမေရိကန်ဒေါ်လာ နှစ်သိန်းခွဲနဲ့ ဈေးစတင် ခေါ်လိုက်ပါတယ်ခင်ဗျာ။"

ထို့နောက် အခမ်းအနားမှူးက သစ်သားတူကလေးနှင့် စားပွဲကို နှစ်ချက်မျှ အသာကလေး သော့ချလိုက်သည်။

"နှစ်သိန်းခြောက်သောင်း"

"ကဲ ဟိုးနောက်က လူကြီးမင်းက နှစ်သိန်းခြောက်သောင်းပါတဲ့ခင်ဗျာ။ နှစ်သိန်းခြောက်သောင်းတစ်ခါပါခင်ဗျာ၊ နှစ်သိန်းခြောက်သောင်းနှစ်ခါပါခင်ဗျာ။"

"နှစ်သိန်းရှစ်သောင်း"

"နှစ်သိန်းရှစ်သောင်းတစ်ခါ၊ နှစ်သိန်းရှစ်သောင်းနှစ်ခါပါခင်ဗျာ။"

"နှစ်သိန်းကိုးသောင်း"

"နှစ်သိန်းကိုးသောင်းတစ်ခါ၊ နှစ်သိန်းကိုးသောင်းနှစ်ခါ"

"သုံးသိန်း"

လက်စွပ်သည် တန်ဖိုးအဆင့်ဆင့် တက်သွားလေသည်။ အန်တိုနီယာသည်မူ ဤလေလံပွဲတွင် ဆက်၍ မနေချင်တော့ပါ။ အင်မတန်ပျင်းရိဖွယ်ကောင်းလွန်းသည်။ ဤကြက်သွေးရောင်အခန်းထဲတွင်လည်း အန်တိုနီယာ့ထက် ပို၍ငယ်သောသူကို ရှာလို့မတွေ့တော့ပြီ။

A Woman On 'Gran Vía'Where stories live. Discover now