DEHLİZ 'Kanlı Varis'

3 Davetsiz misafirler

Aden i karşımda görmeyi beklemiyordum. Ufak bir tereddütten sonra arabaya doğru ilerledim. Arabanın kapı kolunu açıp koltuğa yerleştim.

Bu yaptığım ne kadar doğru bilmiyorum ama kendimi biraz şimartmaktan zarar gelmez sanırım.

Karşımda duran kumral adam hafifçe gülümsedi. Geniş çene hattında güldüğünde kasları beliriyordu. Dudak kenarında ki gamzesi ona masum bir hava katıyordu. Geniş alnı ve derin ela gözleri. Burnu sanki bir doktor elinden çıkmış gibiydi.

Oldukça iri bir adamdı. Geniş göğsü ve kaslı kolları, giymiş olduğu keten gömlekten seçiliyordu.

Emniyet kemerimi takarken anca gözlerimi çekebilmiştim Aden in üzerinden.

Onun da beni süzdüğünün farkındaydım. Sessizliği bölen Aden olmuştu.

"Nereye gidiyoruz?"

"Cihangir e " diyerek tebessüm ettim. Yolu seyre daldım. Araç haliç köprüsünden geçerken camı açıp deniz havasının içeriye girmesini sağladım. Şu ana kadar sessiz geçen yolculuğumuz, Aden in sözleriyle son bulmuştu.

"İstanbul u çok seviyorum. Benim için adeta bir tapınak gibi." Hayranca yoldan gözünü ayırıp Sarayburnu na doğdu değdirdi gözlerini. İçeriye giren havayı soluyarak devam ettim.

"Bende seviyorum burayı. Benim için burası aile demek." Dedim. Şaşırmişçasina yüzüme baktı. Gözleri güven veriyordu sanki. Bu kadar açık olmayı sevmiyordum ama sözler birden çıktı ağzımdan.

"Ben bir yetimim. Tanıdığım bildiğim tek ailem bu şehir." Aldığım nefesi geri verip susarak önüme döndüm. Aden in direksiyonu sıkan iri elleri sıkılaşti.

"Ben seni üzmek istememiştim üzgünüm " diyerek teselli amaçlı bana döndü. Onun bu hâline hafifçe tebessüm edip devam ettim.

"Sıkma canını. Bazen çenem çok düşüyor. " Pekte iç açıcı olmayan bu muhabbetimiz sonrası evimin bulunduğu sokağa giriş yapmıştık.

Aden e teşekkür edip inmek için hazırlandığımda, gözüm bina girişine takıldı. İçeriye giren belli belirsiz bir süliet gördüm sanki.

Elimi kapı koluna atıp çektim. Aden

"Hafta sonu iyice dinlen, hafta başında dehliz deki duvar sökülerek içerideki hava kontrol edilecek. Salı günü başlayacağız. Bu arada profesörden numaranı aldım. Planlamayı sana mesajla bildireceğim."

Arabadan inerken bir yandanda ona cevap veriyordum. "Sabırsızlıkla bekleyeceğim. Görüşmek üzere."

Kapıyı kapatıp bine girişine yöneldim.

***

Merdivenleri adimlayip 3. Kattaki daireme ulaştığımda çantamdan anahtarımı çıkardım. Kapıyı açmak için hareketlendiğimde, açılan kapıyla afallamıştım. Bahar kocaman gülümsemesiyle başını dışarıya uzatarak bana baktı.

"Hayırdır yolumu mu gözlüyordun?" diye çıkıştım. Kapıdan çekilerek içeri girmem için müsade etti.

Evimiz iki oda ve bir salondan oluşuyordu. Girişteki dar koridorun sağında yatak odaları kalıyordu. Hemen koridorun sonunda bir banyo ve sol tarafta bir salon bulunmaktaydı. Salonun en uç kısmındaki tezgah ve dolaplar mutfak ihtiyacımızı karşılıyordu.

Bahar da bir tuhaflık vardı. Sırıtışından çekingenlik ve korku akıyordu. Koridorun sağında kalan ilk oda benimdi. Baharla daha fazla konuşmadan odama yönelip çantamı yatağın üzerine gelişi güzel attım.