KOMŞU

MEZAR

Yaklaşık 20 dakika içinde mezarlığa gelmiştim.Arabanın bagajından çicekleri ve su dolu olan şişeyi cıkardım ve babamın olduğu yere doğru ilerledim.

Babam ben kücükken şehit olmuştu.Kendisi vatanını seven vatanı için herşeyi verebilecek  bir türk askeriydi.

Ben 13,14 yaşlarımdayken babamların planladıkları gibi gitmedigi bir operasyon vardı. O operasyonda hem babamı hemde bir çok asker kaybatmistik.

Babamın mezar taşının üzerindeki kurumuş yaprakları elimle aşağıya doğru attım. Elimdeki çicekleri dikdikten sonra. Şisedeki su ile iyice suladım,kuşlar için de su yerine su koydum.

Çantamdaki eşarbı kafama takım, dua etmeye başladım. Duamı ettikten sonra babamla konusmaya basladim.

"Baba biliyormusun ne olaylar oldu neler. Tabi bilmiyorsun bi cocukla tanistim baba baya yakısiklıydı. Buraya gelmeden önce at binmeye gittim
Ekisi gibi hala at binebiliyorum."

Babama bir sure daha icimi doktukten sonra,babamla vedalaşıp arabaya bindim. Mezardan çıkıp ana yola girdikten sonra "serdar ortaç poşet" şarkısını açtım

"Ben ne sana taparım,Ne seni ararım ,Ne trip atarım
Sen ne beni oyala ,Ne omuz ovala,İşıme bakarım."

Bağıra bağıra şarkıya eşlik ederken,yolun ilerisindeki polisler kenara cek anlamında elini sallıyolardı.
Klasik rutin kontrolü olması lazım herhalde. Onlara doğry arabayı durdurup camı açtım.

"Merhaba hanımefendi klasik rutin kontrolü ehliyet görebilirmiyiz"
"Tabi" ehliyetimi cuzdanimdan cikarip verdim.
"Bir de bagajı açarmısınız"
"Rutin kontrol olduğuna eminmisiniz"
"Bizde emir kuluyuz hanımefendi" tamam anlamında kafamı sallayıp bagajı açtım,bagajımda yanlış bir şeyin çıkmayacağını biliyordum bunun için  gayet rahattım." Polis bagajın  icine bakarken birden yüz ifadesi deyişti.

"Arabadan inermisiniz lutfen" ne bulmuşlardı acaba
"Bir sorunmu var " bagaja doğru baktıgımda kan lekesi olduğunu gördüm,büyük ihtimal geçengün önlüğümden akmıştı bu gün kuru temizlemeye vericektim.

"Bizimle karakola kadar gelmeniz lazım"
"Memur bey bakın ben doktorum o kanda önlüğümden geçmiş olması lazım"
"Derdizini karakolda anlatırsınız" diyip beni arabaya bindirdiler.Zaten sakin bir gün geçirsem şaşardık.

Karakolun onüne geldiğimizde enson 1 hafta önce buraya geldiğim aklıma gelmisti. Artık burdaki komiserlerle kanka olmustum. Çok falza karakola geliyordum hepside benden şikayetçi olan hastalar yuzundendi. Ahmet abinin odasına dogru ilerledim ve kapıyı çalıp içeri girdim. İçerde Ahmet abi ile çay içen kişiyi görünce çok şaşırmıştım...