The Mafia Lord's Heir Obsession

CHAPTER 21

Chapter 21

Maximilian Arthur's POV

Nang maputol ang tawag ay bagsak ang balikat ni Zyrho. Humulma ang kanyang mga panga at dumaan ang galit sa kanyang mga mata.

I had already seen Zyrho when he was serious, playful, silly, and perverted. But right now, my nerves were shaking upon seeing how dark and gloomy his expressions were. His knuckles were red as he tightened his grasp on his phone. Nag-aalala tuloy ako doon sa telepono niya dahil baka mabasag iyon ng wala sa oras. 

"Z-Zyrho." Subok kong tawag sa kanya pero tila wala itong narinig mula sa akin. Nakatingin lang siya sa kawalan at kumuyom pa lalo ang panga.

"Zyrho," tawag ko ulit at sa pagkakataong iyon ay inabot ko na ang kanyang kamay. Pinisil ko ito.

"Baby," a harsh breath escaped his mouth.

I want to ask him sa mga pinag-usapan nila ni Tito Tyson kaso natatakot ako kay Zyrho. I have known him for being so patient, calm, and gentle. Pero nawawala talaga siya sa kanyang katinuan kapag tungkol na sa kanyang pamilya.

"Zen," he uttered pero hindi niya natutuloy ang anumang gusto niyang sabihin.

"Are we going home?" Mahinahon kong tanong sa kanya. I don't want to ask further about Zen dahil alam ko na naman.

Zen is the family's most precious princess pero... putangina kasi! Sino ba ang bumuntis doon? Gago! Malilintikan talaga ang nakabuntis sa prinsesa ng mga Maranzano. Talagang dadaan sa kamay ni Tito Tyson at ni Zyrho.

"I don't wanna go home. I still want to spend days here with you, baby." ani Zyrho at dinala ang aking kamay sa kanyang mga labi upang hagkan.

Pumikit siya ng mariin habang nakahalik siya sa likod ng aking palad. Kita ko ang pagtaas-baba ng kanyang balikat, wari'y kinakalma ang sarili.

Without thinking too much, I closed the small gap between us and wound my free arm around his huge frame.

Sinalakay naman kaagad ng panlalaking pabango ni Zyrho ang aking ilong at parang dinuyan no'n ang aking sistema sa ulap.

"It's fine. B-baka kailangan ka ng pamilya mo ngayon. Pwede naman tayong bumalik dito anytime."

Gumanti ng yakap si Zyrho sa akin at pinatakan ng isang halik ang aking ulo. "Right."

The whole ride going back to the city was nerve wracking for me. Salubong lang ang kilay ni Zyrho habang nakatuon sa daan ang mga mata. Mahigpit ang pagkakakapit niya doon sa steering wheel ng kotse at malayo ang iniisip.

Tsk! Ganito rin siguro ang nararamdaman ni Archi at ni Dad nang malaman nilang nabuntis na lang din ako bigla. Pati rin pala si Mama Kai. Nanggagalaiti pa nga iyon sa galit.

Gustong-gusto ko nang sumbatan ngayon si Zyrho sa ginawa niya sa akin, but I choose to zip my mouth because I really don't remember what happened that night.

Shit! What if pala ako ang nagtapon ng sarili ko kay Zyrho dahil sa kalasingan ko? What if ako ang nagpumilit? What if ako talaga ang may gusto no'n tapos naging generous lang si Zyrho? Tanginang generosity!

Tumigil saglit si Zyrho sa isang gas station upang magpa-gas at bumaba na rin ito para makabili ng makakain namin sa malapit lang din na convenience store. Nais kong sumama sa kanya kaso ayaw niya ako palabasin ng kotse. Mainit daw kasi at baka nakakasama sa akin ang amoy ng gasoline.

"Here," ani Zyrho sabay abot sa akin ng isang paper bag.

"Hindi ka kakain?" tanong ko sa kanya.

"I'm not hungry, Arth. Kumain ka na lang d'yan dahil baka nagugutom ka na."