The Mafia Lord's Heir Obsession

CHAPTER 3

Chapter 3

Maximilian Arthur's POV

Habang abala si Zyrho sa kanyang pagluluto nilibot ko ang aking mata sa buong kitchenette. It's small but almost all the kitchen wares were here. Parang dinala niya talaga ang kanyang kitchen dito pero pinaliit na version lang ito.

Nagmartsa ako sa loob ng kitchenette at s-in-urvey ko ang mga gamit dito. Una kong tiningnan ang mga baso at mga platong nakahanay. Kinuha ko ang lalagyan ng kape dahil parang may nagtulak sa akin na amoyin iyon. Kaso agad ko iyong sinara nang masuka ako sa amoy no'n.

Mabuti't malapit lang ako sa sink.

Kusang pumatak ang mga luha ko habang dumuduwal ng purong laway lang. Zyrho on my back was gently caressing my back and applying some pressure to my hips.

Nagmumog ako at f-in-lush ang sink. Pagharap ko ay bumalandra sa akin ang mukha ni Zyrho na nagtatagpo ang kilay at bakas sa kanyang mukha ang pag-aalala.

Inirapan ko lang ito.

I pushed him aside and went to his fridge. I was about to pull the refrigerator's door when I felt Zyrho's presence behind me.

"Are you okay? You need something-"

Naputol siya nang barahin ko ito.

"Ikaw kaya magbuntis at sumuka na lang bigla-bigla? Tingnan natin kung magiging okay ka!" Niyayamot kong wika sa kanya.

Rinig ko ang pagbuntonghininga hininga nito nang malalim. Umihip sa aking batok ang mainit na hangin mula sa kanya. Muntik ko nang abutin ang aking batok ng mistulang nagsitayuan ang mga maliliit kong balahibo dahil sa kanyang hininga na tumama roon.

What the fvck?!

Padarag kong binuksan ang pintuan ng ref at umihip sa mukha ko ang malamig na temperatura na nanggagaling sa loob ng ref.

Hindi ko alam kung ano ang kukunin ko sa loob ng ref. dahil sa rami ng laman no'n. Parang nawala ang pagkayamot ko nang makita ko ang isang avocado. Kinuha ko ito at napangiti. Hinog na siya. Naglaway kasi ako nang makita ko ang kulay nito.

Malalaki ang ngiti kong humarap kaso na napawi ang malaking ngiti sa aking mga labi nang sumalubong sa akin ang katawan ni Zyrho. The man was really... huge and I hate it. No scratch that, I hate his whole being. I hate Zylander Howell Maranzano.

"Nag-aalala lang ako, Arth. You're carrying our baby."

Sarkastiko ko itong nginitian.

"You're overreacting, Zyrho. Bakit hindi mo ba nakita ang Mama mo na ganito? Wala kang kapatid?"

Humingang malalim ang lalaki.

"I have, we have a big family and as an elder brother, I witnessed and almost know everything that was happening inside our family-"

"'Yon naman pala anong pinuputok ng apog mo d'yan?" sapaw ko sa kanya.

"Iba... iba pa rin pala kasi kapag iyo na. Iba kapag sa sarili mo na mangyari ang lahat."

Hindi ko alam kung mataas lang ba talaga ang pasensya ng lalaking ito o sadyang sanay na siya sa ugali ko. I mean, baka may na-encounter na siyang tao na kapareho ng ugali sa akin.

Kumuyom ang panga ni Zyrho nang tinatawanan ko siya.

"Anong iyo? Hoi! Masyadong makapal ang mukha mo. Walang sa'yo rito. At kung magkakaroon man ng sa'yo rito, siguro itong baby lang." Tinuro ko ang flat kong t'yan.

Kita ko ang alon ng kanyang gulung-gulungan.

"Right." He muttered huskily.

"Tsk!" asik ko rito saka siya inirapan at tinulak upang ako'y makaraan. Nakaharang kasi ang malaki nitong katawan sa aking daraanan.