Aleyna yüzüne vuran nefes ile gözlerini araladı yavaşça. Yarıya kadar açtığında ise görüş alanına Yiğit'in sakalları girmişti.
Zor açtığı gözlerini bir anda büyütürken anın şokuyla yavaşça kendini geri çekip yatakta doğruldu.
Yiğit'in koynunda uyumak da neydi?
Aleyna sertçe elini alnına vurdu ve hatırlamaya çalıştı. En son aralarından tır geçecek kadar boşluk bırakmış ve o şekilde uykuya dalmıştı. Sabah bu şekilde uyanması..
Yiğit sapığının eseriydi tabii ki!
Kendi yastığını alıp onun kafasına vurdu hemen. Yiğit de bir anda uyanmış, yarı açık gözleriyle anlamaz bakışlar atıyordu sağa sola. "Ne yapıyorsun lan?"
"Sapıksın sen sapık! Oyununa getirdin beni, ama dur sen! Seni sürüm sürüm süründüreceğim." Aleyna parmağını sallayarak konuştuktan sonra birkaç kez daha yastığını silahı olarak kullanmaya devam etti.
Yiğit neler olduğunu anlamazken sonunda yastığı elinden alıp bir kenara atmış ve doğrularak yatakta onun tam karşısında durmuştu.
"Ne sikimden bahsediyorsun Aleyna?"
"Konuşma şöyle pis sapık!"
"Ya ne sapığı delirtme beni!"
"Ne yapacaksın delirirsen? Beni bu odaya kitleyip işkence çektireceksin değil mi?"
Yiğit şaşkın bakışlarla ona bakarken Aleyna'nın kaşları çatık ve sinirliydi.
"Aleyna, bir sakin ol ve anlat."
"Kandırdın beni işte! Odana geldim uyudum, aramızda on metre boşluk vardı. Ama kalkıyorum bir de ne göreyim!"
"Ne gördün?"
Aleyna sinirle sarı saçlarından geçirdi elini. Sonra kollarını birbirine bağladı. "Sapığın biri beni sarmalamış dibimde uyuyor!"
Yiğit şaşkınca onun dediklerini dinlerken istemeden güldü. Demek sorun buydu..
"Bu konuda beni suçlayamazsın Aleyna."
"Allah allah, o niyeymiş?"
Yiğit yerinde biraz daha ona kayıp dibine girerken Aleyna biraz gerilemişti. "Çünkü bana sarılan sendin."
Aleyna'nın kaşları daha da çatıldı. Bir şey hayırlamadığı için tedirgin de oluyordu, bu bunak adamın ağzına laf vermek hoş olmazdı şimdi.
"Saçmalama, ben sana niye sarılayım?"
"Korktuğun için?"
"Zaten uyumuştum ben!"
"Uykun bölündüğünde gelip bana sarıldın Aleyna," Yiğit onun yanağından makas alıp yataktan indi. "İster inan ister inanma."
"İnanmıyorum zaten!"
"Tamam, ama ne diyeceğim," Dolabının önüne gidip üstündekini çıkardı. Arkası dönük konuşuyordu. Bu nedenle Aleyna'nın görüş açısında sırtı vardı. Geniş omuzları ve kaslı sırtı onun birkaç saniye afallamasına sebep olmuştu. "Neredeyse ağlamak üzereydin, ben de koynuma sokulmana izin verdim."
"Saçmalık."
"O an hiç saçma gelmiyordu galiba?"
"Sus ya, niye inanayım ben sana?"
Yiğit üstüne daha ince bir şeyler geçirdikten sonra tekrar Aleyna'ya döndü. "Aleyna neden sana bu konuda yalan söyleyeyim?"
"Çünkü sapıksın."
"Cidden tercihim değilsin."
"Hah! Sen de benim değilsin merak etme!"
"Güzel."
"Güzel." Aleyna kavuşturduğu kollarını çözerek yataktan hışımla kalkmış ve odasından çıkıp salona doğru ilerlemişti. Yiğit de hemen ardından geliyordu.
Aleyna telefonunu ve evinin anahtarını alıp kapıya yönelecekken Yiğit'in sesi ile ona döndü tekrar. "Kahvaltı yapmayacak mısın?"
"Kalsın, kendi evimde yaparım."
"Aleyna boş trip atma, hatırladığında gelip benden özür dileyeceksin zaten."
Aleyna gözlerini devirdi. Umarım hiç hatırlamam diye geçiriyordu içinden. Özür dilemekten oldu olası hiç hoşlanmamıştı.
Yine çıkıp gidecekken kapının çalması ile Yiğit'e döndü. Yiğit de hemen yanına geldiğinde önce kapının deliğinden kim olduğuna baktı. Apartmanın sahibi gelmişti. Yani Aleyna'nın teyzesi.
"Kim?" Aleyna sormuştu ama Yiğit onu cevaplamadan direkt kapıyı açmıştı. Böylece Aleyna'nın teyzesi ikisini de görmüştü.
Aleyna teyzesini görmesiyle şok olsa da belli etmemeye çalıştı. Kim bilir şimdi ne düşünecekti de annesine neler diyecekti!
"Aleyna?"
Sahte bir gülümseme takınarak Yiğit'in arkasında kalmayı bırakarak yanına geçti. "Nasılsın teyzeciğim?"
"İyiyim kuzum da, bu saatte ne işin var Yiğit Bey'in evinde?" Ona şüpheli bakışlar atarak sorarken Yiğit de bu sorulara alttan alttan sırıtıyordu. Anlaşılan yine Aleyna'dan azar yiyecekti.
"Ben mi?.. Akşam kahve içmeye gelmiştim de, telefonumu unutmuşum burada onu almaya geldim." Çabucak kısmi bir yalan uydururken teyzesi pek de inanmamış bakışlarını gönderiyordu ona. "Öyle mi? Tamam geç sen bari eve, ben de faturaları göstermeye gelmiştim. Sana geçerim birazdan."
Aleyna derin bir sorguya alınacağını çoktan anlamış, kapıdan çıkmıştı. Teyzesinin arkasındayken Yiğit'e öldürücü bir bakış atmıştı, bu ise onu daha çok güldürmüştü.
Birkaç dakika sonra teyzesi onun kapısını çaldığında Aleyma oflayarak kapıya gitti, ve hiç endişeli değilmiş gibi kapıyı açtı.
İlerleyen dakikalarda başı çok şişecekti.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
poyrazın genis omuzlarına aleynanın kucuk bedeninin bu kadar yakısması suc olmalı amk
