"Ne yapacaksın sanki?" Kardeniz topuklularının çıkardığı tok seslerle koridorda ilerlerken merakla Aleyna'ya yöneltti sorusunu.
Aleyna'nın üniversiteden en yakın arkadaşıydı. Ortak hobileri onları iyi anlaşmaya iterken, zıt kişilikleri arkadaşlık ilişkilerini daha da güçlü kılıyordu. Kardeniz sessiz, tatlı bir kızdı. Aleyna için ise bunlar pek söylenemeyecek şeylerdi.
"Bilmiyorum, anlık gazla yazıverdim işte." Aleyna ona Yiğit ile olan konuşmalarını anlatmıştı. Güya Aleyna ona çocuk olmadığını kanıtlayacaktı.
Ellerini salık sarı saçlarından geçirdi. Sırtında gitarı ile koridorda ilerliyordu. Üstündeki kot eteği biraz aşağı doğru çekiştirirken kara kara düşünmeye devam ediyordu.
Sana çocuk olmadığımı kanıtlayacağım..
Yazdıktan sonra pişman olsa da çaktırmayıp aynen burnunun dikine devam etmişti. Zaten hayatında aldığı çoğu kararda da böyle olurdu.
Kurduğu cümleye çok farklı anlamlar katılabilirdi. Tamamen karşısındakinin düşünce tarzlarına kalmıştı. Yiğit nasıl anlamıştı bilmiyordu ama eğer birisi ona bu cümleyi kursa bunu resmen bir davet olarak algılardı. Hatta onunla flört etmeye bile başlayabilirdi.
Peki, bu sadece onun bilinçaltından kaynaklı olan bir şey olabilir.
"Onu tedirgin etmem lazım, bana bakarken çocuk diyen ağzı açık kalsın."
"Onu etkilemek istiyorsun yani?" Kardeniz bir anda duraksayarak sorduğunda koridordaki topuk sesi de kesilmiş, etrafta kimsecikler olmadığından da sessizleşmişti.
Aleyna ne diyeceğini bilemezken ağzı açık kalmış, ne cevap vereveğini düşünüyordu.
"Yani, evet, hayır.. belki?"
Kardeniz onun şaşkınca cevap verişine gülüp omzundan ittirdi. "Allah aşkına bir yere oturalım öyle konuşalım, ayaklarım ağrıdı."
İkisi beraber bir yere kurulduktan sonra Aleyna gitarını çıkarmış kenarı koymuştu. Saçlarını kulağının arkasına sıkıştırdı ve önüne doğru eğildi. Ciddi ciddi onun için bir plan düşünüyordu. Belki de böyle uğraşması bile onun çocuk gibi davrandığının kanıtıydı ama.. ona bir şeyleri ispatlamak istiyordu işte!
"Yani şöyle, benden etkilenebilir. Ama öyle etkilenmek değil. Yani hakkımda artık çocuk diye düşünmesin. Potansiyelimin farkında olsun ve bana ona göre davransın. Öyle etkilenmek etkilenmek değil yani.. Anlatabiliyor muyum?" Aleyna duraksaya duraksaya kurduğu karışık cümleyle Kardeniz'e bakarken onun bakışları da cümlenin karışıklığını gösterir gibiydi.
"Tamam.. etkilenmek etkilenmek değil olayı nasıl oluyor?"
Aleyna oflayarak ellerini kucağına bıraktı. "Bilmiyorum."
"Ümitsiz vakasın."
"Farkındayım.."
İkisi kahvelerini içerken bir yandan Aleyna ve şu kanıtlama meselesini konuşuyorlardı.
"Ne diyeceğim," Kardeniz dirseklerini masaya, ellerini de çenesine koydu. "Böyle arada, ona fotoğraflar atsana."
"Yuh! Sırf etkilemek için nude atacak kadar düşmedim Kardeniz, of o kadar mı çapkın salak sarışın kız imajı çiziyorum ben ya?"
"Ya bağırma! Nude at mı dedim kızım?"
Aleyna kaşları çatık, aklı karışmış bir şekilde ona döndü. "Ne o zaman?"
"Diyelim bir yere gidiyorsun.. hazırlandın. Çek güzel açıdan bir fotoğraf, ona at. Espritüel bir şekilde atarsan, hani sohbet ediyormuş gibi, çakmaz da belli bir şey yaptığını."
"İyi de bu nasıl işe yarayacak?"
"Erkekler kaç yaşında olursa olsun alt tarafını pek kontrol edemezler Aleyna, bunu söylemek sana iğrenç gelir mi bilmiyorum ama bir süre sonra senden etkilenecek. Anlarsın ya?"
"Bu da artık beni çocuk olarak düşünmesini durduracak, öyle mi?"
"Tahmin ettiğim gibi ilerlerse, evet."
Aleyna önündeki az kalan kahveyi de iki yudumda bitirip derin bir nefes verdi.
Verdiği bu uğraşlar normalde çekineceği şeyler değildi. Birini tavlamaya çalışmak onun için kolaydı. Onu utandıran bunu yapma sebebiydi. Kendini onun da dediği gibi çocuk gibi hissediyordu.
Fakat onu buna Yiğit zorlamıştı, değişecek tavrını düşündükçe Aleyna bunu yapmaya daha da motive oluyordu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
