* မနက် *
"စောစောနိုးလာတဲ့ နေရောင်ကတော့ ကျောင်းသွားရန် ပြင်ဆင်ရပေအုံးမည် စာမေးပွဲ ဒုတိယ နေ့ပင်ဖြစ်သည်...ပုံမှန် ကျောင်းတစ်ကျောင်းဟာ သက်ြန်မှာ စာမေးပွဲမရှိပေမဲ့ စာမေးပွဲကျတဲ့အထူးကျောင်းသား နှစ်ဦးအတွက် တော့ စာမေးပွဲရက်ပင်..."
"နေရောင် အိပ်နေသည်မှ ထလိုက်ကာ ညက ဖြစ်ခဲ့သည့်အကြောင်းအရာများကို မေ့သယောင် ဖြစ်လို့နေသည်"
"အမြန် ရေချိုးကာ လိုအပ်တာတွေ ယူပြီး ကျောင်းကို သာ တစ်ယောက်ထဲ ကားယူ သွားလေသည်"
"လရောင် မနက်မှာ ကောင်းမွန် စွာနိုးထလာခဲ့သည်..သို့သော် ဘေးမှာ နေရောင် ရှိမနေတော့ပါ ဒါကြောင့် နာရီကို လှမ်းကြည့်လိုက်တော့9နာရီ ကျော်လို့နေသည်ကြောင့် နေရောင်ကျောင်းသွားသည်ဆိုသည်ကို သိလိုက်သည် ကြောင့် မျက်နှာ သစ်ရန် ကုတင်ပေါ်မှ ဆင်းသွားသည်"
"ထိုအချိန် အောက်ထပ်မှ ခေါ်သံ အချို့ကြားလိုက်ရသည်"
"သေချာပေါက် သူရိန့်အသံပင်ဖြစ်ပေသည်"
သူရိန် : လရောင်ရေ...လရောင်...
ရုဏ် : သား....လရောင်က အိပ်နေတာ အခန်းထဲ လိုက်သွားလိုက်လေ သူရှိတယ် အပြင်သွားကြမလို့လား...!
သူရိန် : ဟုတ်တယ် ဦး...သူ့ကိုလာခေါ်တာ
ရုဏ် : အေးအေးလိုက်သွားလိုက်နော်...
"သူရိန် အပေါ်ထပ်ကို တက်သွားကာ လရောင်အိပ်နေသည် ဆိုသည့် အသိနှင့် အခန်းတံခါးကို အသာအယာဖွင့်ကာ အသာအယာသာပိတ်လိုက်သည်"
"အခန်းတံခါးပိတ်ပြီး လရောင်ကိုကြည့်လိုက်တော့ကုတင်ပေါ်မှာ ရှိမနေတော့ပါ...ဒါကြောင့် ထပ်ခေါ်လိုက်မိသည်"
သူရိန် : လရောင်...လရောင်...
"ရေချိုးခန်းထဲမှ လရောင်က လှမ်းထူးလိုက်လေသည်..."
လရောင် : ဟိုကောင်...ငါဒီမှာ
သူရိန် : မင်း အိမ်သာ တက်နေတာလား
လရောင် : မျက်နှာ သစ်နေတာကွ....
သူရိန် : အော် ငါစောင့်နေမယ် နော်...ရေပါတစ်ခါထဲ ချိုးခဲ့...အပြင်သွားရအောင်...
YOU ARE READING
(U & Z)➿💗အချစ်ဖွဲ့နှောင်ကြိုး💗➿(S 2)
Ficción General"တချို့သောအရာတွေဟာယုံကြည်လို့မရဘူးဆိုတာ ကျွန်တော်သိတာမို့ သူသေချာပေါက်ကျွန်တော့်ဆီကိုပြန်လာမယ်ဆိုတာ ကျွန်တော်ယုံကြည်တာပေါ့"
